Ongewone Grisham

Ik heb nog niet heel veel Grishams gelezen, 2 of 3 denk ik. Maar in die 2 of 3 eerder gelezen boeken is me nooit een religieus tintje opgevallen. Dat was bij deze wel anders, met een hoofdpersonage dat een ware bekering doormaakt: van onverbeterlijke alcoholist naar iemand die op zoek gaat naar God… Onverwachte wending!

Ik hou wel van de manier waarop Grisham zijn karakters typeert. Je vindt vaak dezelfde personages terug in een ander sausje: de ‘good lawyer’, de ‘bad lawyer’, de mislukte lawyer die niet zo goed boert, enkele leeghoofden die volledig gecorrumpeerd zijn door geld, een rechter met een eigen agenda,… De karakterschetsen zijn voorspelbaar, maar ik vind ze steeds goed beschreven en ik hou er wel van.

Qua plot is Grisham dan wél altijd weer verrassend… In dit geval laat hij zijn lezers zich de hele tijd afvragen of Rachel haar erfenis gaat aannemen of niet… En dan op het eind: oeps, ze is dood. Dat vond ik nu misschien net iets té abrupt. Ook héél toevallig dat ze net een testament heeft gemaakt waarin ze exact beschikt wat Josh en Nate haar wilden voorstellen… Om maar niet te spreken over de verschrikkelijke zoektocht die Nate moest doorstaan om de Ipica te vinden, en het dooie gemak waarmee hij hen een tweede keer vond, met helikopter en al!

Samengevat: ik vond het een goed boek, maar het einde vond ik niet zo mooi uitgewerkt. Het leek wel of de inkt op was :-)