Lezersrecensie
Historisch liefdesverhaal waarin eigen belang versus rechtvaardigheidsgevoel diverse kanten belicht.
De ondertitel ‘Midden in de crisisjaren verkoopt een moeder haar twee kinderen’, samen met de achterflap van het boek, liet het vermoeden ontstaan dat dit boek - met een romantische foto op de cover – vooral zou inspelen op de crisissituatie van deze moeder en haar twee kinderen. In de loop van het boek bleek dit slechts de aanleiding te zijn van een historisch gesitueerd liefdesverhaal, waarin eigen belang en rechtvaardigheidsgevoel tegen elkaar streden.
Het boek is door Kristina Mc Morris geschreven en geïnspireerd op een oude krantenfoto, die in 1948 was gepubliceerd in een krant in de Verenigde Staten.
We worden aan het begin van het boek meegenomen via een quote van Hendrik Ibsen: ‘Duizend woorden maken veel minder indruk dan één daad’. Deze quote staat symbool voor de opbouw van het boek. Zoals een indrukwekkende foto de aanleiding en inspiratie voor het boek was, is deze quote de basis voor het handelen van de hoofdpersonen Ellis en Lily, allebei journalisten voor dezelfde krant, in de crisisjaren.
Kristina McMorris, die haar carrière onder andere als televisiepresentator voor Warner Bros begon, maar inmiddels een bekende schrijfster van een reeks historische romans is, neemt ons mee naar het leven in 1931. In diverse situaties beschrijft ze hoe deze tijd was, soms een beetje tussen de regels door, zoals bijvoorbeeld als ze de auto van Ellis noemt, die aangeslingerd moet worden, maar een andere keer ook uitgebreider, zoals bijvoorbeeld het fragment waarop ze de huisvesting van Ellis beschrijft.
Door haar schrijfstijl neemt McMorris je mee in het verhaal, het begin startte rustig, waarbij je Ellis en Lily om beurten leerde kennen, verderop in het boek ging ze dieper in op hun verleden, en de manier waarop dit aansloot bij de gebeurtenissen die gingen volgen. Elke stap was een dominosteen die de volgende omstootte. Daardoor was het laatste deel van het boek soms met zo’n vaart geschreven dat het niet altijd geloofwaardig overkwam.
Ze pakt diverse thema’s aan in het boek, maar doordat het er zoveel zijn, komen ze niet altijd goed tot hun recht en worden ze te weinig uitgediept. De armoede in de crisisjaren, de angst om je baan kwijt te raken, de drooglegging, de relatie tussen ouders en kind, verschil tussen arm en rijk, rechtvaardigheidsgevoel en nog veel meer thema’s komen aan de orde.
Omdat ze hier vaak maar kort op inging, was het niveau van het boek lager dan de achterflap en de proloog deden vermoeden. Een historisch onderbouwde roman die het leek te zijn, bleek daardoor meer een historisch liefdesverhaal te zijn.
Het boek is door Kristina Mc Morris geschreven en geïnspireerd op een oude krantenfoto, die in 1948 was gepubliceerd in een krant in de Verenigde Staten.
We worden aan het begin van het boek meegenomen via een quote van Hendrik Ibsen: ‘Duizend woorden maken veel minder indruk dan één daad’. Deze quote staat symbool voor de opbouw van het boek. Zoals een indrukwekkende foto de aanleiding en inspiratie voor het boek was, is deze quote de basis voor het handelen van de hoofdpersonen Ellis en Lily, allebei journalisten voor dezelfde krant, in de crisisjaren.
Kristina McMorris, die haar carrière onder andere als televisiepresentator voor Warner Bros begon, maar inmiddels een bekende schrijfster van een reeks historische romans is, neemt ons mee naar het leven in 1931. In diverse situaties beschrijft ze hoe deze tijd was, soms een beetje tussen de regels door, zoals bijvoorbeeld als ze de auto van Ellis noemt, die aangeslingerd moet worden, maar een andere keer ook uitgebreider, zoals bijvoorbeeld het fragment waarop ze de huisvesting van Ellis beschrijft.
Door haar schrijfstijl neemt McMorris je mee in het verhaal, het begin startte rustig, waarbij je Ellis en Lily om beurten leerde kennen, verderop in het boek ging ze dieper in op hun verleden, en de manier waarop dit aansloot bij de gebeurtenissen die gingen volgen. Elke stap was een dominosteen die de volgende omstootte. Daardoor was het laatste deel van het boek soms met zo’n vaart geschreven dat het niet altijd geloofwaardig overkwam.
Ze pakt diverse thema’s aan in het boek, maar doordat het er zoveel zijn, komen ze niet altijd goed tot hun recht en worden ze te weinig uitgediept. De armoede in de crisisjaren, de angst om je baan kwijt te raken, de drooglegging, de relatie tussen ouders en kind, verschil tussen arm en rijk, rechtvaardigheidsgevoel en nog veel meer thema’s komen aan de orde.
Omdat ze hier vaak maar kort op inging, was het niveau van het boek lager dan de achterflap en de proloog deden vermoeden. Een historisch onderbouwde roman die het leek te zijn, bleek daardoor meer een historisch liefdesverhaal te zijn.
2
Reageer op deze recensie