De geschiedenis van remonstranten en contraremonstranten verteld vanuit het oogpunt van een sterke, moedige vrouw: Lysbeth

Een zelfbewuste vrouw, met haar hoofd omhoog, en een strijdbare blik op haar gezicht, die laat zien dat ze niet over zich heen zal laten lopen. Zo ontmoeten we Lysbeth op de cover van de gelijknamige roman van Marlies Medema. Heel knap van fotografe Marie Cecile Thijs om dit alles hier in door te laten stralen, in een relatief eenvoudige foto, die ondertussen zoveel meer zegt.

De roman start met een spannende scene waarbij het pakhuis van haar man Rem overvallen en verwoest wordt door een woedende menigte. De strijd tussen de remonstranten en de contraremonstranten in 1617 zijn in alle hevigheid losgebarsten. Voor Lysbeth persoonlijk wordt het wel heel spannend als ze ook in haar eigen huis niet meer veilig blijkt te zijn.
We worden, door Lysbeth te volgen in haar dagelijkse leven, meegenomen naar de gebeurtenissen uit deze tijd. En passant worden we mee terug genomen in de persoonlijke geschiedenis van het leven van Lysbeth en Rem, waardoor steeds duidelijker wordt, hoe de woelige tijden zijn ontstaan, en in welke spagaat ze zich af en toe bevinden, met familieleden, vrienden of personeel die een andere mening er op nahouden.

Door de verschillende terugblikken in de tijd weet Marlies Medema ons te boeien. Door haar verhalende schrijfstijl geeft ze je het gevoel dat je deel uitmaakt van het leven van Lysbeth. Ze schrijft gedetailleerd, zonder te veel aan details te gebruiken. Fijn ook dat er woorden uit de 17e eeuw gebruikt werden, en opgezocht konden worden in een woordenlijst achterin het boek.
Terwijl we meegenomen werden in de geschiedenis van Lysbeth, kon je ondertussen veel leren over de godsdienstige - maar meer nog - politieke twisten uit die tijd. Ook de portretten uit deze tijd, die opgenomen zijn in het boek, geven extra informatie.
Daarnaast ontbreekt ook humor niet in dit boek. Diverse kwinkslagen komen voorbij, en leuke plotwendingen.

Marlies Medema kende ik van haar columns in de EVA, waar ze als schrijfster en contentmaakster vertelde over haar eigen belevenissen. Ook daar had ik al het gevoel dat je bij haar aan de keukentafel zat, door de manier waarop ze schreef. In 2021 verscheen haar debuutroman Papieren paradijs, waarin ze de lezers meeneemt in de geschiedenis van een domineesvrouw die tegen haar zin in emigreerde naar Suriname in 1845. Met Lysbeth heeft ze wederom de lezers meegenomen in de vergeten geschiedenis van een vrouw. Ik hoop op een volgende roman, met weer een andere interessante vergeten vrouw uit de geschiedenis!
We hadden als Leesclub rond Lysbeth het voorrecht om vragen te mogen stellen aan Marlies Medema. Hierdoor kregen we een extra inkijkje in hoe deze boeken tot stand zijn gekomen.