Lezersrecensie
Mijn leeservaring met 'De rechtvaardige' van Peter Frantz
De rechtvaardige van Peter Franz is een intrigerend en vaardig geschreven boek over een hoofdpersoon die zichzelf systematisch in het nauw brengt door zijn kolossale geweten en zijn verbeten roeping om klokken te luiden.
In sneltreinvaart word je als lezer door de biografie van deze protagonist geleid. Zijn doopsgezinde achtergrond zal niet vreemd zijn aan zijn hoge moraal. Protestanten kennen anders dan katholieken geen afkoop van schuld door de biecht: gewetensonderzoek kenmerkt deze geloofsgroep.
Dat neemt in het boek bij Koen de Vries in de jeugdscènes wat schematische vormen aan, maar de wat uitgebreidere scènes rond de frauduleuze broers meneer Karel en meneer Louis van de AVSB en het handjeklap van een gemeentebestuur met een ondernemer alsmede een onwelkom rapport over het landelijk drugsbeleid suggereren inside-information en dan komt het verhaal wat meer los.
Je voelt als lezer dat de geschiedenis toe werkt naar een catharsis om Koen tot inkeer te brengen, te weten het inzicht dat een leven zonder pragmatische keuzes onleefbaar is. Die catharsis lijkt het dodelijke ongeval van zijn vrouw en bonusdochter Suzan en Myrthe te zijn, in het bijzonder wanneer de dader, een bevoorrechte rijkeluiszoon, wordt vrijgesproken. Opeens blijkt de rechtvaardige Koen een onderbuik te hebben die roept om vergelding. Ook een CVA en de ontmoeting met de bourgondische Mira, die een bedriegster blijkt, brengen niet de inkeer die wordt verwacht. Pas op zijn sterfbed komt de wijsheid écht aanwaaien: dat een óverrechtvaardig mens aan zijn rechtvaardigheid ten onder gaat.
Het verhaal loopt dus niet, of te laat, goed af. In feite wordt Koen gestraft voor zijn steile levensinstelling. Ik had hem gegund dat hij nog bij zijn leven een leerproces had kunnen doormaken, en daarvan de vruchten had kunnen plukken, maar dat had het verhaal misschien ook te zoetsappig gemaakt.
In elk geval kan de lezer ervan opsteken dat alles waar té voor staat verkeerd is (behalve tevreden).
Ik heb 'De rechtvaardige' van Peter Frantz met veel plezier gelezen.
In sneltreinvaart word je als lezer door de biografie van deze protagonist geleid. Zijn doopsgezinde achtergrond zal niet vreemd zijn aan zijn hoge moraal. Protestanten kennen anders dan katholieken geen afkoop van schuld door de biecht: gewetensonderzoek kenmerkt deze geloofsgroep.
Dat neemt in het boek bij Koen de Vries in de jeugdscènes wat schematische vormen aan, maar de wat uitgebreidere scènes rond de frauduleuze broers meneer Karel en meneer Louis van de AVSB en het handjeklap van een gemeentebestuur met een ondernemer alsmede een onwelkom rapport over het landelijk drugsbeleid suggereren inside-information en dan komt het verhaal wat meer los.
Je voelt als lezer dat de geschiedenis toe werkt naar een catharsis om Koen tot inkeer te brengen, te weten het inzicht dat een leven zonder pragmatische keuzes onleefbaar is. Die catharsis lijkt het dodelijke ongeval van zijn vrouw en bonusdochter Suzan en Myrthe te zijn, in het bijzonder wanneer de dader, een bevoorrechte rijkeluiszoon, wordt vrijgesproken. Opeens blijkt de rechtvaardige Koen een onderbuik te hebben die roept om vergelding. Ook een CVA en de ontmoeting met de bourgondische Mira, die een bedriegster blijkt, brengen niet de inkeer die wordt verwacht. Pas op zijn sterfbed komt de wijsheid écht aanwaaien: dat een óverrechtvaardig mens aan zijn rechtvaardigheid ten onder gaat.
Het verhaal loopt dus niet, of te laat, goed af. In feite wordt Koen gestraft voor zijn steile levensinstelling. Ik had hem gegund dat hij nog bij zijn leven een leerproces had kunnen doormaken, en daarvan de vruchten had kunnen plukken, maar dat had het verhaal misschien ook te zoetsappig gemaakt.
In elk geval kan de lezer ervan opsteken dat alles waar té voor staat verkeerd is (behalve tevreden).
Ik heb 'De rechtvaardige' van Peter Frantz met veel plezier gelezen.
3
Reageer op deze recensie
Gesponsord
In Lijtje deelt Harmen van Straaten ontroerende en herkenbare verhalen over zijn dementerende moeder met zijn kenmerkende warmte, scherpzinnigheid en humor.
Een roman die bijna uit zijn voegen barst van emotie met een prachtige schrijfstijl en onvergetelijke personages, een verhaal dat je telkens weer zult willen herlezen.
Parijs 1942. Miri ontsnapt aan een razzia en komt terecht op het platteland. Op een nacht krijgt ze een gevaarlijke missie. Slaagt ze erin om zowel haar eigen leven als dat van anderen te redden?
