yellow submarine

De elementen waarmee schrijver zijn boek heeft opgebouwd, worden in de inleiding en de achterflap van het boek al genoemd. De eerste hoofdstukken van dit boek levert het verrassende verbindingen op, creatieve verbanden. Mesopotamië, god en de moeder, de Beatles enz. Er lopen allerlei dwarsverbanden, meestal ver gezochte.
Maar dan! na enkele hoofdstukken slaan treurigheid en eentonigheid al weer toe (van deze schrijver had ik al veel gelezen) en jawel...geen enkel verband meer tussen het een en het ander: het kleine jongetje dat met een vrijwel onbekende stiefmoeder naar het noorden reist met de bus, maar een raadsel waarom hij bij zijn vader weg moest en hoelang? Dit soort vragen doemen steeds meer op en na het halve boek doorgeworsteld te hebben, definitief dichtgedaan en terug gestuurd. Geen doorkomen aan: een surrealistische tocht, een prachtig meesterwerk??? We hadden maanden naar dit boek uitgekeken en hoewel we van creatieve vondsten en verbindingen houden, lezen we toch voor ons plezier vooral mooie boeken! En volgen vooral eigen inzichten en smaak, zoals op de middelb. school al vroeger geleerd, want beroemde schrijver en grote oplages zijn beslist geen teken van kwaliteit. De herhalingen in het boek zijn talrijk, dus ook saai en eentonig.