Lezersrecensie
Wat een prachtig debuut
De bessenplukkers van Amanda Peters neemt de lezer mee in twee tijdlijnen waarbij het verhaal start in 1960. Langzaamaan ontrafelt het geheim die destijds voor veel mensen pijn heeft gedaan. Ik keek uit naar het verhaal, maar heb ik ook echt genoten van dit verhaal wat tevens haar debuut is?
Ruthie heeft een goede band met haar oudere broer Joe als ze tijdens het bessenplukken verdwijnt. Haar ouders werken elk jaar op hetzelfde land en de kinderen vermaken zich daar goed. Maar als de jaren verstrijken blijft Ruthie onvindbaar. Een grote pijn voor haar ouders en zeker ook voor Joe. Zijn leven leeft hij als hij ouder wordt vooral in zichzelf en de drank. Maar waar hij wegkwijnt in de pijn en verdriet van zijn zo geliefde zus, geloofd zijn broer dat Ruthie nog leeft en haar zelfs heeft gezien. Want wat lijkt ze op haar moeder! Maar als Joe ziek wordt heeft hij nog een wens. Komt hij erachter wat er met kleine Ruthie is gebeurd?
Naast dit verhaal lezen we het verhaal van Norma die opgroeit als enig kind. Ze droomt vaak over een ander leven, maar haar ouders zeggen dat het dromen zijn. Als ze ouder wordt blijft ze het gevoel houden dat ze niet het echte kind is van haar ouders, maar iedereen ontkent het. Het gedrag van haar moeder heeft een grote invloed op de keuzes van Norma, totdat blijkt dat het gevoel van Norma blijkt te kloppen. Hoe ga je dan om met dit gegeven als je inmiddels jaren verder bent?
De bessenplukkers is een prachtig verhaal geworden wat onder de huid kruipt. Ook al weet je als lezer hoe het verhaal in elkaar steekt, toch is de emotie in elke vezel voelbaar. Want hoe ga je om met pijn, geheimen, rouw, verlies en vergeving? Het verhaal kent een goede balans waardoor de leeservaring prettig is en ik al snel ver in het verhaal zat.
Peters heeft laten zien dat ze een mooi en waardig verhaal heeft geschreven waar nergens winnaars zijn. De keuze die destijds werd gemaakt heeft veel haren gebroken, maar het bied ook ruimte voor vergeving. Zo mooi een dienbaar geschreven. Ik heb genoten van De bessenplukkers en geef het dan ook de volle 4 sterren.
Ruthie heeft een goede band met haar oudere broer Joe als ze tijdens het bessenplukken verdwijnt. Haar ouders werken elk jaar op hetzelfde land en de kinderen vermaken zich daar goed. Maar als de jaren verstrijken blijft Ruthie onvindbaar. Een grote pijn voor haar ouders en zeker ook voor Joe. Zijn leven leeft hij als hij ouder wordt vooral in zichzelf en de drank. Maar waar hij wegkwijnt in de pijn en verdriet van zijn zo geliefde zus, geloofd zijn broer dat Ruthie nog leeft en haar zelfs heeft gezien. Want wat lijkt ze op haar moeder! Maar als Joe ziek wordt heeft hij nog een wens. Komt hij erachter wat er met kleine Ruthie is gebeurd?
Naast dit verhaal lezen we het verhaal van Norma die opgroeit als enig kind. Ze droomt vaak over een ander leven, maar haar ouders zeggen dat het dromen zijn. Als ze ouder wordt blijft ze het gevoel houden dat ze niet het echte kind is van haar ouders, maar iedereen ontkent het. Het gedrag van haar moeder heeft een grote invloed op de keuzes van Norma, totdat blijkt dat het gevoel van Norma blijkt te kloppen. Hoe ga je dan om met dit gegeven als je inmiddels jaren verder bent?
De bessenplukkers is een prachtig verhaal geworden wat onder de huid kruipt. Ook al weet je als lezer hoe het verhaal in elkaar steekt, toch is de emotie in elke vezel voelbaar. Want hoe ga je om met pijn, geheimen, rouw, verlies en vergeving? Het verhaal kent een goede balans waardoor de leeservaring prettig is en ik al snel ver in het verhaal zat.
Peters heeft laten zien dat ze een mooi en waardig verhaal heeft geschreven waar nergens winnaars zijn. De keuze die destijds werd gemaakt heeft veel haren gebroken, maar het bied ook ruimte voor vergeving. Zo mooi een dienbaar geschreven. Ik heb genoten van De bessenplukkers en geef het dan ook de volle 4 sterren.
1
Reageer op deze recensie