De IJsselbrief is een ontroerend verhaal over dementie, het leven en verdriet.

De IJsselbrief van Bertina Mulder is alweer haar vierde boek die ze uitbrengt. Ook schreef ze nog mee aan de bundel De wadden in vogelvlucht. Dit boek is ontstaan nadat een schipper van een pontje flessenpost vond in het water. In de fles zat een briefje van ene Mandy en de tekst was in het Engels geschreven. Deze gebeurtenis was de inspiratie voor Mulder om dit boek te schrijven. Is het verhaal geslaagd en heeft ze de lezer kunnen laten genieten van een mooi verhaal?

De van oorsprong Engelse Mandy is al een oudere vrouw die alleen in een prachtig huis met een mooie tuin aan de IJssel woont. Haar dochter Rosalynn komt regelmatig bij haar moeder op bezoek, mede omdat ze zich zorgen maakt om haar geheugen. Mandy verbloemt het zoveel mogelijk voor de mensen om haar heen, maar zelf heeft ze door dat ze dingen vergeet. Toch besluit ze een workshop filosofie thuis te houden waar de uitspraak van Descartes centraal staat: Ik denk, dus ik ben. Een kleine groep mensen zijn aanwezig, maar wie ben je als je lijdt aan dementie? Zeker als ze een de jonge vrouw Madelief, ook wel Melief genoemd door Mandy, heeft leren kennen die nog een jonge dochter heeft die Mandy Ginger noemt, maar waarom juiste deze naam?

De IJsselbrief is een ontroerend verhaal over dementie, het leven en verdriet. Mulder heeft met dit verhaal een goed uitgewerkt verhaal geschreven die de lezer zal raken. Mandy is een prachtig en boeiende vrouw die na het verlies van haar man anders in het leven is gaan staan, maar haar dochter en haar gezin zijn nog belangrijk voor haar. Maar hoe kijkt ze hier tegenaan als de dementie steeds meer grip op haar krijgt? De auteur heeft prachtige conversaties verwerkt in het verhaal die de lezer ook wel tot nadenken stemt. Want de uitspraak van Descartes is absoluut de rode draad door dit boek heen.

Ik was echt verrast door dit verhaal en las het met veel interesse. De verhaallijn loopt naadloos in elkaar over en de balans van de personages is ook in goed evenwicht. Nergens is het te veel of te weinig in De IJsselbrief. Dat maakt dat dit boek heel fijn leest en de lezer op een gegeven moment zal raken.

Mulder heeft voor dit boek een op het oog een simpele gebeurtenis een prachtige lading geven. De research voor dit boek heeft ze echt goed gedaan en daardoor is het een krachtig verhaal. Ik hoop echt dat nog veel lezers De IJsselbrief mogen gaan ontdekken. Het boek is ook in Koboplus abonnement te vinden, maar is natuurlijk ook fysiek beschikbaar. Ik vond dit verhaal een goed uitgewerkt verhaal die indruk maakt. Ik geef het dan ook graag 4.5 sterren