Lezersrecensie
De som der delen ( 3.5*)
Eveline Heijnen heeft zich al bewezen als auteur met haar heerlijke feelgood verhalen. Toen ik De som der delen in de mailbox zag verschijnen was ik gelijk enthousiast. Want dit zou betekenen dat ik weer een heerlijk feelgood kon lezen. Maar was dit verhaal net zo liefdevol als haar voorgaande verhalen?
Elif zit in de liefde niet in een makkelijke relatie. Haar vriend Maik claimt en controleert haar door zijn extreem jaloerse gedrag. Wanneer ze Sander ontmoet op haar werk tijdens zijn sollicitatie springt hij er bij haar niet direct uit. Maar als ze hem tegenkomt als hij eenmaal aan het werk is, lijken de twee een goede klik te hebben. Sander vraagt haar mee naar het concert van Muse en ze besluit mee te gaan. Na die prachtige avond durft ze de stap te zetten om bij Maik weg te gaan. Ze kan bij Sander voorlopig onderdak vinden. Waar ze allebei blijven volhouden dat er niks meer is dan collega's en goede vriendschap, blijkt de waarheid ze toch in te halen. Maar hoe reageert Maik hierop?
De som der delen kent een goed onderwerp en je voelt zowel met Elif als Sander mee. Beide hebben zo hun verleden, al lijkt in eerste instantie alleen Elif degene te zijn die hulp nodig heeft. Heijnen weet met een realistische pen de lezer door het verhaal heen te leiden al had ik in het midden wel een moment van twijfel. Ik vond het verhaal minder worden en miste de spirit die ze normaal heeft in haar verhaal. Hierdoor had ik ook wat meer moeite om het boek in die periode op te pakken omdat ik connectie miste met het verhaal. Waar de auteur normaal van begin tot eind de lezer weet te vermaken, had ik dit gevoel met De som der delen iets minder.
Als ik het boek in het geheel moet beoordelen kom ik dit keer niet aan de 4 sterren. Het thema is goed gekozen en is goed dat het in boeken aan de orden komt, maar ik mist de scherpe pen met dat heerlijke feelgoodgehalte door het gehele verhaal heen. Maar ach een auteur kan niet altijd de lezer belonen met een goed en krachtig verhaal en het blijft een leesbeleving. Ik blijf zeker uitkijken naar de boeken van Heijnen, maar De som der delen was voor mij niet haar beste werk.
Elif zit in de liefde niet in een makkelijke relatie. Haar vriend Maik claimt en controleert haar door zijn extreem jaloerse gedrag. Wanneer ze Sander ontmoet op haar werk tijdens zijn sollicitatie springt hij er bij haar niet direct uit. Maar als ze hem tegenkomt als hij eenmaal aan het werk is, lijken de twee een goede klik te hebben. Sander vraagt haar mee naar het concert van Muse en ze besluit mee te gaan. Na die prachtige avond durft ze de stap te zetten om bij Maik weg te gaan. Ze kan bij Sander voorlopig onderdak vinden. Waar ze allebei blijven volhouden dat er niks meer is dan collega's en goede vriendschap, blijkt de waarheid ze toch in te halen. Maar hoe reageert Maik hierop?
De som der delen kent een goed onderwerp en je voelt zowel met Elif als Sander mee. Beide hebben zo hun verleden, al lijkt in eerste instantie alleen Elif degene te zijn die hulp nodig heeft. Heijnen weet met een realistische pen de lezer door het verhaal heen te leiden al had ik in het midden wel een moment van twijfel. Ik vond het verhaal minder worden en miste de spirit die ze normaal heeft in haar verhaal. Hierdoor had ik ook wat meer moeite om het boek in die periode op te pakken omdat ik connectie miste met het verhaal. Waar de auteur normaal van begin tot eind de lezer weet te vermaken, had ik dit gevoel met De som der delen iets minder.
Als ik het boek in het geheel moet beoordelen kom ik dit keer niet aan de 4 sterren. Het thema is goed gekozen en is goed dat het in boeken aan de orden komt, maar ik mist de scherpe pen met dat heerlijke feelgoodgehalte door het gehele verhaal heen. Maar ach een auteur kan niet altijd de lezer belonen met een goed en krachtig verhaal en het blijft een leesbeleving. Ik blijf zeker uitkijken naar de boeken van Heijnen, maar De som der delen was voor mij niet haar beste werk.
2
Reageer op deze recensie