Lezersrecensie
Wat is je echt thuis? (3.5*)
De weg naar huis is het nieuwste boek die in Nederland is uitgebracht van Kristin Hannah. Haar schrijfstijl staat erom bekend dat het heel persoonlijk en herkenbaar is geschreven. Dit keer neemt ze de lezer mee naar een gezin waarvan de vrouw wordt uitgezonden naar Irak. Maar hoe ga je dan met elkaar om?
Jolene heeft het als jong meisje niet makkelijk gemaakt en als ze 18 is meldt ze zich aan bij het leger. Hier leert ze Tammy kennen die samen met haar vliegt op de helikopter. Eenmaal volwassen woont Jolene samen met haar man Michael en hun twee dochters een voor het oog gelukkig leven, maar niemand ziet dat de twee uit elkaar groeien. Maar een ding weet Jolene zeker, haar dochter krijgen een betere en liefdevollere opvoeding dan zij heeft gehad. Net als het huwelijk wankel is, krijgen Jolene en Tammy te horen dat ze naar Irak worden uitgezonden. Nu staat de drukke advocaat Michael er alleen voor terwijl hij Jolene niet echt steunt. Maar als Jolene ernstig gewond raakt, net als Tammy staat hun wereld op zijn kop. Komt Jolene er ooit bovenop en kan het gezin samenblijven in deze moeilijke tijd?
Hannah heeft met De weg naar huis wederom een realistisch verhaal geschreven, maar dit keer zitten er wel veel toevalligheden in de verhaallijn. Het verhaal draait om liefde, doorzettingsvermogen, pijn en dicht bij jezelf blijven. Het PTSS deel wordt vrij duidelijk uitgelicht en laat zien wat de oorlog met een militair kan doen. Maar daar is voor mij dan ook alles mee gezegd. Hannah heeft een belangrijk thema uitgewerkt, maar ze had voor mij een betere verhaallijn kunnen kiezen. Nadat ik het boek dichtsloeg was ik toch wel een beetje teleurgesteld.
De weg naar huis is, net als de andere boeken van Hannah, met een liefdevolle en beeldende pen geschreven en je voelt absoluut de emotie die ze wil overbrengen, maar ik struikelde toch over de teveel toevalligheden en de voorspelbaarheid van het verhaal. Helaas was De weg naar huis voor mijn niet het beste boek van Kristin Hannah, maar dat neemt niet weg dat ik nu alweer uitkijk naar haar volgende boek. Dit keer 3.5 sterren voor een boek van Hannah.
Jolene heeft het als jong meisje niet makkelijk gemaakt en als ze 18 is meldt ze zich aan bij het leger. Hier leert ze Tammy kennen die samen met haar vliegt op de helikopter. Eenmaal volwassen woont Jolene samen met haar man Michael en hun twee dochters een voor het oog gelukkig leven, maar niemand ziet dat de twee uit elkaar groeien. Maar een ding weet Jolene zeker, haar dochter krijgen een betere en liefdevollere opvoeding dan zij heeft gehad. Net als het huwelijk wankel is, krijgen Jolene en Tammy te horen dat ze naar Irak worden uitgezonden. Nu staat de drukke advocaat Michael er alleen voor terwijl hij Jolene niet echt steunt. Maar als Jolene ernstig gewond raakt, net als Tammy staat hun wereld op zijn kop. Komt Jolene er ooit bovenop en kan het gezin samenblijven in deze moeilijke tijd?
Hannah heeft met De weg naar huis wederom een realistisch verhaal geschreven, maar dit keer zitten er wel veel toevalligheden in de verhaallijn. Het verhaal draait om liefde, doorzettingsvermogen, pijn en dicht bij jezelf blijven. Het PTSS deel wordt vrij duidelijk uitgelicht en laat zien wat de oorlog met een militair kan doen. Maar daar is voor mij dan ook alles mee gezegd. Hannah heeft een belangrijk thema uitgewerkt, maar ze had voor mij een betere verhaallijn kunnen kiezen. Nadat ik het boek dichtsloeg was ik toch wel een beetje teleurgesteld.
De weg naar huis is, net als de andere boeken van Hannah, met een liefdevolle en beeldende pen geschreven en je voelt absoluut de emotie die ze wil overbrengen, maar ik struikelde toch over de teveel toevalligheden en de voorspelbaarheid van het verhaal. Helaas was De weg naar huis voor mijn niet het beste boek van Kristin Hannah, maar dat neemt niet weg dat ik nu alweer uitkijk naar haar volgende boek. Dit keer 3.5 sterren voor een boek van Hannah.
2
Reageer op deze recensie