Wat blijft het een heerlijke serie om te lezen

De zoon die alleen overbleef is alweer het vijfde deel in De achterhoek-serie. De filmrechten zijn inmiddels al verkocht voor de eerste delen van deze Cosy crime reeks. Maar kan ze met De zoon die alleen achterbleef de lezer nog steeds vermaken met een rustige thriller van eigen bodem?

Eva Romeijn is vaak te vinden in het mooie en rustige zorghotel. Ze helpt daar het personeel en ze kent de bewoners goed. Als de licht dementerende barones beweerd iemand gezien te hebben buiten in de tuin, wordt dit niet al te serieus genomen. Maar als er dode man door de tuinman wordt gevonden, wil Eva toch weten wat er aan de hand is. Al verder lezende valt er nog een slachtoffer en lijkt een gebeurtenis uit het verleden te maken hebben met deze zaken. Maar waarom is de gebeurtenis uit het verleden destijds niet echt zo bekend geraakt? Als uiteindelijk de zaak wordt opgelost komt de reden van de zaken naar boven. Maar heeft dit verder geen invloed op de inwoners van Vorden?

Corine Hartman heeft met De zoon die alleen achterbleef wederom een cosy-crime geschreven die echt leeft. wie alle boeken heeft gelezen herkent de personages en de omgeving en dat maakt deze serie tot een sterk geheel. Verwacht zeker geen spannende thriller maar eerder een rustig kabbelend verhaal met moorden die zijn eigen verhaal leiden. Elk boek kent zijn eigen verhaal waarin de personages steeds verder groeien. Dit geeft deze serie een sterke basis om gelezen te worden. Persoonlijk houdt ik meer van echte thrillers met een snellere verhaallijn, maar deze serie van Hartman blijft mij toch trekken. Ik ben benieuwd naar deel 6 want de verhalen over Vorden en Eva Romeijn zijn zeker nog niet klaar.