Lezersrecensie
Ik moet u echt iets zeggen
Ik moet u echt iets zeggen is een kleine verhalenbundel met in totaal negen verhalen. Elk verhaal is uniek en verdient de aandacht om de tekst echt tot je door te laten dringen. Het is een verhalenbundel die ik twee keer heb gelezen om de verhalen nogmaals te voelen en beter tot me op te kunnen nemen.
De cover is niet heel veelzeggend, maar fijn dat de bundel in hardcover is uitgebracht. Dat geeft deze bundel net dat beetje meer status die het verdient. De verhalen zijn kort maar krachtig en lijken soms zomaar te eindigen. Zo is er een verhaal van een man die vergeetachtig lijkt te zijn, maar dit gebruikt om door zijn verdriet over zijn overleden hond gratis bier te krijgen. Als lezer krijg je echt het gevoel dat die man in rouw is, maar het eindigt zo anders dan op het eerste oog lijkt. Een ander verhaal gaat over een moeder die de rechter schriftelijk vraagt om haar criminele zoon niet te beschermen, maar juist zwaar te straffen voor zijn daden.
Mensje van Keulen die in het dagelijks leven Mensje Francina van der Steen heet, schrijft de verhalen in deze bundel divers en deels met humor, maar bij alle zes de verhalen proef je haar gedreven pen en gevatte schrijfstijl. De hoofdpersonages krijgen een gezicht in situaties waarin ze vaak niet gehoord worden. De verhalen zetten de lezer aan tot nadenken. Wat wil Mensje van Keulen overbrengen met haar verhalen?
Ik moet u echt iets zeggen kwam uit tijdens de week van het korte verhaal. Helaas werd er dit jaar geen M.J.A. Biesheuvelprijs uitgereikt, omdat de jury dit jaar geen prijswaardig boek onder de inzendingen kon vinden. Jammer want de verhalenbundels en korte verhalen verdienen zeker meer aandacht. Dit laat Mensje van Keulen met Ik moet u echt iets zeggen zeker zien. Het is een genre dat vaak onderbelicht blijft, maar zeker interessante pareltjes kent.
Het is al even geleden dat ik een werk las van Mensje van Keulen, maar de schrijfstijl herkende ik gelijk weer. Deze is boeiend, levendig en nodigt uit om door te willen lezen. Haar verhalen in dit boek zijn interessant en laten de karakters leven ondanks het beperkte aantal bladzijden dat ze aan het verhaal wijdt. Na het lezen van een verhaal sloot ik dit af met een tevreden gevoel, maar ook met vragen. Daarom herlas ik elk hoofdstuk om het verhaal nogmaals te ervaren.
Wie graag korte verhalen leest, zou Ik moet u echt iets zeggen moeten lezen. Het is een bundel die ik misschien nogmaals zal lezen. Het is een pareltje in zijn soort en het verdient een groter podium.
Gelezen voor het blog In de boekenkast
De cover is niet heel veelzeggend, maar fijn dat de bundel in hardcover is uitgebracht. Dat geeft deze bundel net dat beetje meer status die het verdient. De verhalen zijn kort maar krachtig en lijken soms zomaar te eindigen. Zo is er een verhaal van een man die vergeetachtig lijkt te zijn, maar dit gebruikt om door zijn verdriet over zijn overleden hond gratis bier te krijgen. Als lezer krijg je echt het gevoel dat die man in rouw is, maar het eindigt zo anders dan op het eerste oog lijkt. Een ander verhaal gaat over een moeder die de rechter schriftelijk vraagt om haar criminele zoon niet te beschermen, maar juist zwaar te straffen voor zijn daden.
Mensje van Keulen die in het dagelijks leven Mensje Francina van der Steen heet, schrijft de verhalen in deze bundel divers en deels met humor, maar bij alle zes de verhalen proef je haar gedreven pen en gevatte schrijfstijl. De hoofdpersonages krijgen een gezicht in situaties waarin ze vaak niet gehoord worden. De verhalen zetten de lezer aan tot nadenken. Wat wil Mensje van Keulen overbrengen met haar verhalen?
Ik moet u echt iets zeggen kwam uit tijdens de week van het korte verhaal. Helaas werd er dit jaar geen M.J.A. Biesheuvelprijs uitgereikt, omdat de jury dit jaar geen prijswaardig boek onder de inzendingen kon vinden. Jammer want de verhalenbundels en korte verhalen verdienen zeker meer aandacht. Dit laat Mensje van Keulen met Ik moet u echt iets zeggen zeker zien. Het is een genre dat vaak onderbelicht blijft, maar zeker interessante pareltjes kent.
Het is al even geleden dat ik een werk las van Mensje van Keulen, maar de schrijfstijl herkende ik gelijk weer. Deze is boeiend, levendig en nodigt uit om door te willen lezen. Haar verhalen in dit boek zijn interessant en laten de karakters leven ondanks het beperkte aantal bladzijden dat ze aan het verhaal wijdt. Na het lezen van een verhaal sloot ik dit af met een tevreden gevoel, maar ook met vragen. Daarom herlas ik elk hoofdstuk om het verhaal nogmaals te ervaren.
Wie graag korte verhalen leest, zou Ik moet u echt iets zeggen moeten lezen. Het is een bundel die ik misschien nogmaals zal lezen. Het is een pareltje in zijn soort en het verdient een groter podium.
Gelezen voor het blog In de boekenkast
1
Reageer op deze recensie