Wat een prachtig debuut!

Frederiek Verberg debuteert met Lijm met een bijzonder mooi verhaal. Het laat zien wat liefde, vertrouwen en een driehoeksverhouding met de mens kan doen. Is er dan een lijm sterk genoeg?

Art en Freeke zijn een gelukkig stel wanneer ze op een dag wanneer ze op een terras zitten Nola tegenkomen. Freeke heeft met Nola een kortstondige relatie gehad, maar het weerzien is fijn. Als de drie steeds meer met elkaar optrekken, komen er gevoelens om de hoek kijken. Maar hoe ga je hiermee om? Welke plek heeft wie en hoe gaan ze bijvoorbeeld om met het zoontje van Art en Freeke. Maar dan besluit Art een keuze te maken die bij alle drie stof tot nadenken schept. Hoe sterk is dan een relatie? Hoe kijkt de buitenwereld naar deze driehoeksverhouding?

Verberg mag zeker trots zijn op dit debuut. Toen ik aan het verhaal begon, was ik wat sceptisch en vond het wat rommelig lezen, maar eenmaal de lijn vindende was ik echt helemaal overtuigd van het verhaal. Want een liefde tussen drie personen wordt vaak nogal wat van gevonden en dat laat Verberg zien en voelen. Je voelt de fijne emoties, maar zeker ook de onzekere en pijnlijke emotie. Die wisselingen maakte dat ik ging meeleven met de Art, Freeke en Nola. Want alle drie hebben ze gevoelens voor elkaar, maar ook los van elkaar. Welke lijm maakt deze driehoeksverhouding samen als er toch een vorm van loslaten plaats vindt?

Lijm is echt een prachtig verhaal geworden waarbij de emotie sterk naar voren komt. Ik voelde de emotie van de drie, maar ook de verbinding tussen elkaar. De schrijfstijl is wisselend van perspectief, maar eenmaal daarin meegaand, was ik helemaal om en genoot van elke letter. Wat knap gedaan voor een debuut! Ik geef dan ook met volle overtuiging 4 sterren.