Niemand, tussen lijnen en kleuren (3.5*)

Niemand, tussen lijnen en kleuren is een van de vele boeken die Sofi Kelleri is gaan schrijven nadat hij met pensioen ging. Voor mij is het de eerste kennismaking met de auteur die onder een pseudoniem zijn boeken uitbrengt. Weet hij met zijn verhaal die gedeeltelijk is gebaseerd op ware gebeurtenissen, de lezer te verrassen?

Kelleri neemt de lezer mee in zijn persoonlijke verhaal in het wel en wee wat het leven te bieden heeft. Hij weet met een gemakkelijke pen de lezer mee te nemen in zijn huidige leven waar hij op zoek gaat naar zijn eigen ik als hij met pensioen gaat. Wil hij liever tuinieren bij zijn nieuwe woning of wil hij liever kunstenaar worden. Daarnaast rijst de vraag op of hij met de huidige technieken een boek kan schrijven met ondersteuning van Chat GP. In Niemand, tussen lijnen en kleuren schrijft hij over zijn huidige leven, maar ook zijn werkzame leven in bijvoorbeeld de autobranche en het stichten van een gezin. Het leven heeft hem kleur gegeven, maar zijn leven verliep zeker niet tussen lijntjes. In zijn verhaal laat hij juist duidelijk zien dat het leven loopt zoals het loopt met de leuke gebeurtenissen maar ook met dalen in het leven.

Achter in het boek heeft de auteur heel terecht een disclaimer geplaatst voor mensen die eventueel hulp nodig hebben op psychische vlak. Heel goed dat hij dit mee heeft genomen in dit boek. Het laat zien dat het leven zeker niet vlekkeloos verloopt en dat hij ook dit een gezicht mag geven.

Kelleri is heel open over hoe hij zijn boeken schrijft en dat hij hierbij ook de huidige technieken gebruikt. Dit kan zeker een toegevoegde waarde hebben mits het maar niet het gehele boek optekent. Dit gevoel kreeg ik niet bij Niemand, tussen lijnen en kleuren. Persoonlijk vond ik het boek meer lezen als een verhalenbundel omdat elk hoofdstuk vrij op zichzelf staat. Dit is helemaal geen probleem, maar dat maakt dat het verhaal per hoofdstuk fijner leest dan als boek achtereen. De auteur kan trots zijn dat hij zijn creatie tijdens zijn pensioen zo kan invullen. Dat maakt dat hij veel verhalen kan schrijven en zo een breder publiek kan vinden.

Ik las Niemand, tussen lijnen en kleuren per hoofdstuk omdat ik dat persoonlijk fijner vond. Het boek kent 184 bladzijden dus leest wel snel wel met zijn 7 hoofdstukken. Ik geef 3,5 sterren aan mijn eerste kennismaking met Sofi Kelleri.