Geweldige afsluiter van deze tweeluik

Op weg naar de waarheid is het tweede deel in De thuishaven tweeluik. Waar ik nog twijfels had bij het eerste deel Thuis in het onbekende of het genre historische roman wel paste bij Vannessa Thuyns, heeft ze nu laten zien dat ze echt haar ei ook kwijt kan binnen dit genre. Waarom vond ik dit tweede deel beter dan het eerste deel?

Het is 1950 als Alexandra besluit met Vincent mee te gaan naar Nederland. Maar ze wordt hier absoluut niet hartelijk ontvangen door zijn familie en zijn moeder schuift niet onder stoelen of banken dat ze niet de juiste partner is voor hem. De familie doet er alles aan om de twee uit elkaar te drijven, maar zal dit ze lukken of is de liefde te sterk?

2002 hebben Penny en Elliott een relatie, maar de onvoorspelbare Elliott maakt Penny ook onzeker. Want wil hij echt voor haar gaan nu ze samen een kindje verwachten? Waar zal het kindje opgroeien? In New York waar ze elkaar hebben leren kennen of wil Penny toch terug naar huis in Engeland. Ook hier rijst de vraag of de liefde sterk genoeg is voor een stabiele relatie. Maar wat heeft 1950 met 2002 te maken?

Op weg naar de waarheid is een waardige opvolger van Thuis in het onbekende. Net als in het eerste deel lezen we in het heden en verleden. Al snel geeft Thuyns informatie prijs wat maakt dat ik dit boek veel beter vond. Het legt de verhaallijnen heel goed weer en laat zien dat heden en verleden onlosmakelijk met elkaar verbonden zijn. Omdat in dit boek de liefde en relaties nog meer uitgewerkt worden, had ik ook meer het gevoel een boek van Vannessa Thuyns te lezen. Op weg naar de waarheid neigt meer naar een historische feelgood en dat vond ik echt prettiger lezen.

Doordat de verhaallijnen prachtig in elkaar samenvloeien wordt De thuishaven-tweeluik een mooi compleet verhaal en heb ik alleen maar meer waardering voor Thuyns dat ze voor dit genre heeft gekozen. Het is zeker een uitstapje voor haar geweest in een ander genre, maar ik vind haar het beste tot uiting komen binnen het feelgoodgenre. Ik las Op weg naar de waarheid met meer plezier dan zijn voorganger en had echt meer de behoefte om door te lezen. Top dat Thuyns zich heeft weten te herpakken en ik geef de afsluiting van deze tweeluik dan graag 4 volle sterren.