Lezersrecensie
Prachtig debuut!
Waar we niet over praten is het debuut van Tracey Lien. De titel sprak mij direct aan en toen ik de synopsis had gelezen wist ik dat ik dit boek heel graag wilde lezen. Want hoe zal dit familiedrama voor de familie uiteindelijk een plekje krijgen nu de dader nog steeds niet is gevonden van de moord op de zeventienjarige Denny Tran?
Wanneer de jonge Vitetnamese-Australische Denny Tran in 1996 wordt vermoord in een restaurant is dit voor de familie een grote schok. Ondanks de getuigen die in de buurt waren, weet niemand wie de dader is. De politie stelt de moord ook niet echt als prioriteit. Als de zus van Denny, Ky terug naar huis komt voor de begrafenis, besluit ze als journaliste, de zaal uit te zoeken. Haar ouders hebben recht op de waarheid. Want Denny was zo’n rustige en lieve jongen, dus waarom werd hij vermoord? En waarom heeft er geen autopsie plaatsgevonden? Al snel komt ze in gesprek met mensen die in het restaurant aanwezig waren, nadat ze via een behulpzame politieagent een briefje krijgt met wat namen van getuigen. Al snel ontdekt ze dat er ook oud-bekende van haar in het restaurant aanwezig waren, maar wie zal er uiteindelijk gaan praten?
Waar we niet over praten is echt een pracht van een debuut. Op basis van de cover zou ik het boek niet snel gepakt hebben, maar de titel triggerde mij enorm en wat ben ik blij dat ik dit boek mocht lezen. Het laat zien hoe het is om als immigrant naar een ander land te verhuizen waar oude tradities worden meegenomen in het nieuwe land. Maar het laat ook zien hoe de politiek invloed heeft op immigranten en de vele vooroordelen.
Lien geeft heel goed het gevoel van onmacht, familiebanden, doorzettingsvermogen, racisme, het leven in een gemeenschap, leugens en bedrog weer in dit verhaal. Het gaat niet alleen maar over de moord op Denny, maar over zoveel meer. Ik had tijdens het lezen steeds het gevoel om Ky te willen helpen, want wat loopt ze toch tegen veel muren op bij veel mensen!
Ik las Waar we niet over praten met veel plezier en was echt onder de indruk van de opbouw van het verhaal. Zoals gezegd draait het niet alleen maar over de moord op de broer van Ky, maar ook over racisme en jaloezie. Want dat het leven in een ander land niet altijd beter hoeft te zijn laar Lien goed door de regels heen voelen. Ze laat zien dat er nog veel werk is te verzetten in het accepteren van elkaar, ook al speelt dit verhaal zich af in 1996. Ik hoop dat dit boek veel bereik mag gaan krijgen, want dat verdiend het zeker. Het boek heeft bij mij indruk achter gelaten en dat zegt zeker wat. 4.5 sterren.
Wanneer de jonge Vitetnamese-Australische Denny Tran in 1996 wordt vermoord in een restaurant is dit voor de familie een grote schok. Ondanks de getuigen die in de buurt waren, weet niemand wie de dader is. De politie stelt de moord ook niet echt als prioriteit. Als de zus van Denny, Ky terug naar huis komt voor de begrafenis, besluit ze als journaliste, de zaal uit te zoeken. Haar ouders hebben recht op de waarheid. Want Denny was zo’n rustige en lieve jongen, dus waarom werd hij vermoord? En waarom heeft er geen autopsie plaatsgevonden? Al snel komt ze in gesprek met mensen die in het restaurant aanwezig waren, nadat ze via een behulpzame politieagent een briefje krijgt met wat namen van getuigen. Al snel ontdekt ze dat er ook oud-bekende van haar in het restaurant aanwezig waren, maar wie zal er uiteindelijk gaan praten?
Waar we niet over praten is echt een pracht van een debuut. Op basis van de cover zou ik het boek niet snel gepakt hebben, maar de titel triggerde mij enorm en wat ben ik blij dat ik dit boek mocht lezen. Het laat zien hoe het is om als immigrant naar een ander land te verhuizen waar oude tradities worden meegenomen in het nieuwe land. Maar het laat ook zien hoe de politiek invloed heeft op immigranten en de vele vooroordelen.
Lien geeft heel goed het gevoel van onmacht, familiebanden, doorzettingsvermogen, racisme, het leven in een gemeenschap, leugens en bedrog weer in dit verhaal. Het gaat niet alleen maar over de moord op Denny, maar over zoveel meer. Ik had tijdens het lezen steeds het gevoel om Ky te willen helpen, want wat loopt ze toch tegen veel muren op bij veel mensen!
Ik las Waar we niet over praten met veel plezier en was echt onder de indruk van de opbouw van het verhaal. Zoals gezegd draait het niet alleen maar over de moord op de broer van Ky, maar ook over racisme en jaloezie. Want dat het leven in een ander land niet altijd beter hoeft te zijn laar Lien goed door de regels heen voelen. Ze laat zien dat er nog veel werk is te verzetten in het accepteren van elkaar, ook al speelt dit verhaal zich af in 1996. Ik hoop dat dit boek veel bereik mag gaan krijgen, want dat verdiend het zeker. Het boek heeft bij mij indruk achter gelaten en dat zegt zeker wat. 4.5 sterren.
1
Reageer op deze recensie