Wat zit Wolf kinderen geweldig in elkaar (4.5*)

Vera Buck ken ik van een aantal jaar geleden toen ik Runa las. Nu zag ik dat Wolfskinderen uitkwam en was ik gelijk benieuwd naar dit verhaal. Zit dit boek psychologisch net zo sterk in elkaar als Runa?

Wolfskinderen neemt de lezer mee naar het leven in de bergen waar een nederzetting met de naam de Jacobs Ladder bestaat met een hechte groep mensen. Ze hebben hun eigen leven, er wonen weinig kinderen maar komen wel sporadisch in het dorp om boodschappen te doen of naar school te gaan. Toch is het onrustig in het dorp aan de bergvoet als blijkt dat er al jaren meisjes verdwijnen. Hebben de bewoners van de Jacobs Ladder er mee te maken? Waarom weet niemand waar de meisjes zijn? Als de 16-jarige Rebekka verdwijnt, ontstaat er onrust. Jesse mist zijn beste maatje, de juf komt zijn ouders bezoeken en dan gebeuren er opeens nog meer zaken. Maar één iemand ziet de parallellen tussen de verdwijningen van de meisjes. Het is de twintiger Smilla, die als ondergewaardeerde journalist weinig indruk op haar collega’s maakt, totdat ze een spoor ontdekt. Maar wat is de echte waarheid van het dorp aan de bergwanden en de nederzetting op de bergwand?

Vera Buck heeft met Wolfskinderen een langzame psychologische thriller geschreven die geweldig in elkaar zit. Het verhaal wordt vanuit verschillende personen geschreven waardoor er een mooi beeld ontstaat van het geheel. Iedereen heeft zo wel zijn achtergrond of kent wel iemand die vermist is. Wanneer de vermissingen meer een gezicht krijgen worden de verdenkingen op meerdere personen ook een feit. Toch weet Buck de lezer heel lang in het ongewisse te houden hoe het geheel daadwerkelijk in elkaar zit.

Wolfskinderen heeft bijna 400 bladzijden waarbij de eerste honderdvijftig zeker een traag verloop krijgen waar Buck de lijnen, setting en personages uitzet. Daarna kruipt het verhaal en de omgeving steeds verder onder je huid. Je ziet de bergwanden waar het leven totaal anders is, je ziet het kleine dorp, maar ook de personages die ieder zo hun rugzak hebben. Eenmaal het boek dichtgeslagen kon ik niet anders dan enthousiast zijn en hopen dat dit boek verfilmd mag worden. Wat zou dit een geweldige film worden zeg!

Wie een op en top thriller zoekt, zal Wolfskinderen misschien wat minder waarderen maar wie graag psychologische thrillers leest zal dit boek echt kunnen waarderen.. De schrijfstijl is onderhoudend en beeldend. Je ziet als lezer de personages tot leven komen in Wolfskinderen en je hoopt zo dat de vermissingen nu eindelijk mogen gaan stoppen. Meerdere personages heb ik mijn hart gesloten en dat zegt zeker wat over mijn leeservaring.