Een grote puzzel

Southampton wordt geteisterd door misdaden die, behoudens de gelijktijdigheid, willekeurig van aard en motief lijken. De moord op een oude man tijdens een inbraak; de aanranding van en moord op een jonge studente en het levend verbranden van de nogal omstreden privé detective Declan McManus; de haatdragende graffiti op een woonhuis, uitlopend op moord en een carjacking waarbij rechercheur Joseph Hudson de onderzoeksleider is in de zaak van een vermoorde vrouw, ogenschijnlijk om haar te beroven van haar Mercedes. Hier wijst het naar de georganiseerde misdaad en een specifieke crimineel zodat hij zich hierop richt. Maar hoe verhoudt zich dit met de andere zaken? Helen Grace zoekt, enigszins uitgeblust, naar motieven, bewijzen en vooral mogelijke daders en volgt andere sporen, maar staat heel lang met lege handen. Allerlei verdachten, maar niemand lijkt de dader.
Dit tot genoegen van Hudson die, naarstig bezig met zijn eigen carrière, zelfs samen met Emilia Garanita, een vuil spel speelt ook omdat zijn relatie met Helen Grace door Helen afgebroken is maar ze hem nog moet tolereren in het team omdat rechercheur en haar rechterhand, Charlie Brooks, door haar gezinsuitbreiding afwezig is. Binnen het korps en haar team stuit Helen, mede door toedoen van Hudson, ook nog eens op nieuwe vijanden omdat resultaten in onderzoeken uitblijven. Het aantal doden neemt nog steeds toe net als de druk. Commissaris Grace Simmons heeft problemen, maar wil dit niet delen met haar oude vriendin Helen, maar het bemoeilijkt haar functioneren en ze geeft weinig steun aan Helen en het team totdat er daadwerkelijk ingegrepen moet worden. Dat blijkt het laatste dat ze nog kan doen.
Misdaadjournaliste Emilia Garanita is na de brandstichting aanwezig om, in zichzelf genietend, Helen Grace via de media weer eens in te wrijven dat de golf van misdaden door haar maar niet opgelost wordt. Koren op Emilia's molen natuurlijk. Het samenspannen van Hudson en Emilia geeft haar steeds voldoende munitie. Ze raakt dit keer heel diep betrokken bij deze zaak maar neemt tegelijk wel grote risico's.

M.J. Arlidge debuteert in 2014 als schrijver van nogal lugubere en gewelddadige thrillers met in de hoofdrol de door het verleden getekende, onaangepaste persoon van Helen Grace, Inspecteur van politie van Southampton afdeling Ernstige Delicten. Hiermee startte hij een bestsellerreeks die nu al 12 delen kent. Hoofdrolspeelster Helen Grace heeft niet alleen een bijna feministische houding, maar is zeker eigengereid en zeer direct. Daarnaast bezit zij een hoog arbeidsethos, is vasthoudend en werkt vaak vanuit een onorthodoxe aanpak, intuïtief, risicovol en soms ondoorgrondelijk, zelfs voor wie haar goed kennen. Maar zij is ook een personage waarmee je een band krijgt, meeleeft in moeilijke tijden en waar je empathie voor hebt. Arlidge, wiens schrijven voor o.a. Britse tv-crimeseries hem de nodige ervaring en kennis meegegeven heeft om pakkende scènes en geloofwaardige personages neer te zetten en hun onderlinge verhoudingen te beschrijven en dit uitstekend in de verhalen te verweven; net als de rode draden die hij door de reeks heen drapeert.
Hij is er in deel 10 in geslaagd om dit keer een omvangrijke hoeveelheid complexe zaken te combineren en dit gepaard laat gaan met behoorlijk wat personages, mogelijke daders, maar waarbij er slechts één iemand is die alles lijkt te weten. Eén regisseur, één poppenspeler die alle touwtjes in handen heeft, waardoor Helen Grace, en nu ook Hudson, zich samen in het oog van de orkaan bevinden niet in de laatste plaats vanwege de oorlog die tussen beide ontstaat en er slechts een kan overwinnen. En dat alles binnen een tijdspanne van 7 dagen. En alles met een onzeker einde.