Van een moeilijke jeugd naar een doorsnee gezin

Het einde van de eenzaamheid beschrijft het verloop van het leven van Jules, Liz en Marty. Zij zijn de kinderen uit een gezin waarvan de ouders bij een auto-ongeluk om het leven komen. De hoofdpersoon is Jules, van wiens perspectief uit het verhaal wordt geschreven. De kinderen worden opgenomen in een internaat, waar het leven zo slecht nog niet is.
In het boek worden mooi de onderling sterk afwijkende karakters van de drie kinderen beschreven.
In het internaat wordt door Marty vriendschap gesloten met een andere bewoner Toni.
Toni raakt verliefd op de losbandige Liz, maar Liz is met een ander bruisend leven bezig.
Een opvallende verschijning in het internaat is het meisje Alva. Jules heeft een bijzondere belangstelling voor haar maar deze belangstelling is niet wederzijds.
Het boek draait om de relaties tussen de vijf kinderen op weg naar volwassenheid en hoe hun gedragingen worden beïnvloed door de ervaringen uit het verleden.
Het mooie van het boek van Wells vond ik de nuchtere manier om het verhaal te vertellen en de levensechte dialogen die er in verwoord worden.
Hoewel ik uit veel recensies moest concluderen dat het boek vol ellende zat, heb ik dat zelf gelukkig niet zo ervaren. Ze groeien uit tot succesvolle ondernemers op het gebied van internet, uitgeverijen en hoogleraarschap.
De nare ervaringen uit het verleden van de mysterieuze Alva die haar zus op jonge leeftijd heeft verloren, dragen bij aan het deel "ellende" in het boek.
Veel andere problemen heb ik echter niet als heel ernstig ervaren en kunnen deel uitmaken van de levenservaring van willekeurig elk ander persoon. Deze interpretatie is afhankelijk van wat je zelf verwacht van een gelukkig opgroeiend en zich ontwikkelend leven.
Al met al ben ik aangenaam verrast door de heldere en ongecompliceerde schrijfstijl van het boek.
Vooral omdat ik hiervoor enkele nogal moeilijk leesbare boeken had gelezen, kwam dit weldadig op me over.
Iets waar ik niet zo enthousiast over ben is het verloop van het verhaal naar het einde toe.
Het gezin van Jules is bijzonder saai en nogal uitgebreid beschreven als een doorsnee-gezin waar er 13 van in een dozijn gaan.
Dat zal wel de betekenis zijn van "het einde van de eenzaamheid", de opperste staat van geluk in een traditioneel gezin.
Maar toch ook daar weer een deuk in het geluk, als Jules op de motor een ernstig ongeluk krijgt en in het ziekenhuis belandt.
De lovende recensies over het boek kan ik wel begrijpen, maar familieromans kunnen mooi zijn, maar hebben nu eenmaal niet mijn voorkeur.
Het boek wekt wel mijn interesse naar een ander boek van Benedict Wells waar ik binnenkort aan ga beginnen : Hard Land.