Enigszins voorspelbaar

maar de personages zijn goed uitgewerkt en de dialogen lopen soepel.,Janet Hardy heeft Little Farm gekocht: de plek waar haar oma zich altijd verborg voor alle Hollywood-gekte. Cilla wil de boerderij restaureren als eerbetoon aan haar grootmoeder. Janet Hardy was een glamoureuze, beeldschone maar getroebleerde legende die onder verdachte omstandigheden stierf.
Cilla raakt in de ban van haar grootmoeder die ze nooit echt heeft gekend en die zo mysterieus aan haar einde is gekomen. Maar iemand in Cillas omgeving wil dat zij het verleden met rust laat en ze wordt het slachtoffer van enkele brute aanvallen. Samen met haar buurman Ford Sawyer probeert Cilla erachter te komen wie haar bedreigt, en waarom.
Nora Roberts heeft een indrukwekkend aantal boeken op haar naam staan. Ze schrijft ongeveer 6 tot 8 boeken per jaar. Dit is ook op te maken uit haar schrijfstijl. Nora Roberts schrijft vlot, maar het zijn geen bijzondere, literaire volzinnen. Bovendien heeft haar schrijfstijl iets weg van een Bouquetreeks:
Ze zat op het lieflijke terras dat een prachtig uitzicht bood op de mooie vijver en de groene, glooiende heuvels die zich helemaal uitstrekten tot de blauwe bergen in de verte. Rozen en lelies verspreidden een heerlijk parfum waardoor de bijen dronken zoemden…
Eerbetoon is enigszins voorspelbaar, maar de personages zijn goed uitgewerkt en de dialogen lopen soepel. De verhaallijn is weliswaar dun, maar hiervoor lijkt Nora Roberts bewust te hebben gekozen. Eerbetoon is een fijn boek voor enkele uren lekker lezen. Het is een roman over liefde. Een geheimzinnig verhaal dat zich afspeelt tegen een originele setting. De lezer is aan te raden dit boek niet te beoordelen op zijn enigszins ‘goedkope’ cover, want dan mis je een mooi liefdesverhaal met spannende ingrediënten.