De jongens van Nickel

Ik moet bekennen dat ik na De ondergrondse spoorweg al fan was van Colson Whitehead. Ik was dan ook heel benieuwd of De jongens van Nickel minstens zo goed zou zijn als het vorige boek.
En wat blijkt… het is misschien nog wel beter! Bijna niet voor te stellen, maar het is echt mogelijk.

De jongens van Nickel is een ontzettend indrukwekkend verhaal. Gebaseerd op waargebeurde feiten en dat maakt het eigenlijk nog vreselijker dan het al is. Vooral de zaken die niet genoemd worden vond ik erg indrukwekkend. Dat maakt juist dat je eigen ‘fantasie’ bepaalde stukken invult, je weet dat het nog erger was dan beschreven. Colson Whitehead heeft een hele prettige manier van schrijven, waardoor ik het boek niet aan de kant wilde leggen.
Hij weet zaken zo over te brengen dat je het gevoel hebt bij Elwood te zijn, door zijn ogen te kijken en te voelen wat hij voelt. En ondanks de zwaarte van het onderwerp wordt het verhaal zelf nergens zwaar. Ontzettend knap gedaan!

Een verhaal over onrecht, maar ook vriendschap, wilskracht en moed. Vooral ook heel veel moed.