Wanneer een andere wandelroute op je pad komt

‘Wat is dit toch een verschrikkelijk onherbergzame plek.’ Deze omineuze mantra beheerst de gedachte van een van de vier hoofdpersonen in "Het hoge noorden", tijdens hun wandel-, klim- en trektocht door Sarek. "Het hoge noorden" is de debuutroman van de succesvolle Zweedse scenarioschrijver Ulf Kvensler. En dat verklaart veel. Het boek is feitelijk een filmscenario: uitweidingen over de omgeving (je ziet de camera rondgaan), gedetailleerde beschrijvingen van handelingen en gebeurtenissen die in beelden zijn verwoord.

Het stel Anna en Henrik, en hun vriendin Milena gaan jaarlijks samen op wandelvakantie, al zo’n tien jaar. Een week voor vertrek wil Milena dat haar nieuwe vriend Jacob meegaat. De anderen stemmen met enige terughoudendheid daarmee in. Hun kennismaking loopt al snel uit op een clash. In de trein op weg naar het vertrekpunt, stelt Jacob namelijk voor de bestemming te veranderen. Hij wil naar Sarek, een grillig en gevaarlijk berggebied in het noorden van Zweden. Na heftige discussies krijgt Jacob zijn zin. Intussen denkt Anna, advocaat, hem te kennen; als verdachte in een strafzaak.

Nog voor de eerste stap is gezet, staan de verhoudingen op scherp. Kleine en grote ergernissen, botsende karakters en sluimerend ongenoegen tussen de stellen, en daarbinnen, zorgen ervoor dat de sfeer tijdens de tocht meer en meer vertroebelt. Tijdens de helse tocht door bijna onbegaanbaar gebied in sterk wisselende weersomstandigheden en bittere kou, stijgt het onderlinge wantrouwen.

Alle ingrediënten voor een beklemmende thriller zijn aanwezig. Maar helaas, op een of twee scenes na wordt de spanning niet voelbaar. De hoofdpersonen komen niet tot leven, de grillige natuur blijft passief. Daarnaast komen niet alle ontwikkelingen even geloofwaardig over. Bovendien is er op de eerste de beste bladzijde al sprake van een spoiler…. Het verhaal is in boekvorm geen aanrader dus , wel kijk ik uit naar de film!