Lezersrecensie
Een meeslepende whodunit die blijft verrassen
Voor Jennie lijkt de tijd al 30 jaar stil te staan. Haar dromen van een carrière als topfotografe in Londen achtervolgen haar nog steeds, maar geen van die idealen is ooit werkelijkheid geworden. In plaats daarvan is Jennie achtergebleven in haar geboortedorp White Cross, waar ze nu werkt als politie-inspecteur. Ooit had ze plannen gemaakt met haar beste vriendin Hannah om samen naar Londen te vertrekken, maar toen het moment daar was, kwam Hannah niet opdagen. Sindsdien heeft niemand meer iets van haar gehoord, en men ging er vanuit dat ze alleen was weggelopen.
Nu, 30 jaar later, worden er werkzaamheden uitgevoerd aan de oude White Cross Academy, de school waar Jennie en haar vrienden op zaten. Na een hevige regenbui wordt in de kelder van het gebouw een lichaam blootgelegd, dat wordt geïdentificeerd als Hannah. Jennie's wereld staat op zijn kop—Hannah was dus helemaal niet weggelopen. De kelder werd destijds gebruikt door de fotoclub, waar Jennie en haar vrienden, waaronder Hannah, lid van waren. Maar de jaren hebben hun sporen nagelaten: de oude vriendengroep is uit elkaar gevallen, en één voor één komen de leden op de verdachtenlijst te staan. Jennie zet alles op alles om het onderzoek in eigen handen te nemen en eindelijk de waarheid boven tafel te krijgen over wat er destijds is gebeurd.
De laatste steen is het eerste boek waarin Arlidge samenwerkt met een andere auteur, maar zijn kenmerkende stijl blijft onmiskenbaar. De thriller is opgedeeld in korte hoofdstukken en wordt vanuit verschillende perspectieven verteld, waardoor het verhaal in hoog tempo doorleest. Met elke nieuwe wending duikt een andere verdachte op, waardoor de lezer telkens op het verkeerde been wordt gezet—tot de ware dader aan het licht komt. Hoewel het geen bloedstollende thriller is, heeft het wel de spanning van een klassieke whodunit, waardoor je als lezer door wilt blijven lezen om te ontdekken wie het gedaan heeft. De laatste steen is een vlot, meeslepend verhaal en een echte aanrader voor liefhebbers van intrigerende mysteries.
Nu, 30 jaar later, worden er werkzaamheden uitgevoerd aan de oude White Cross Academy, de school waar Jennie en haar vrienden op zaten. Na een hevige regenbui wordt in de kelder van het gebouw een lichaam blootgelegd, dat wordt geïdentificeerd als Hannah. Jennie's wereld staat op zijn kop—Hannah was dus helemaal niet weggelopen. De kelder werd destijds gebruikt door de fotoclub, waar Jennie en haar vrienden, waaronder Hannah, lid van waren. Maar de jaren hebben hun sporen nagelaten: de oude vriendengroep is uit elkaar gevallen, en één voor één komen de leden op de verdachtenlijst te staan. Jennie zet alles op alles om het onderzoek in eigen handen te nemen en eindelijk de waarheid boven tafel te krijgen over wat er destijds is gebeurd.
De laatste steen is het eerste boek waarin Arlidge samenwerkt met een andere auteur, maar zijn kenmerkende stijl blijft onmiskenbaar. De thriller is opgedeeld in korte hoofdstukken en wordt vanuit verschillende perspectieven verteld, waardoor het verhaal in hoog tempo doorleest. Met elke nieuwe wending duikt een andere verdachte op, waardoor de lezer telkens op het verkeerde been wordt gezet—tot de ware dader aan het licht komt. Hoewel het geen bloedstollende thriller is, heeft het wel de spanning van een klassieke whodunit, waardoor je als lezer door wilt blijven lezen om te ontdekken wie het gedaan heeft. De laatste steen is een vlot, meeslepend verhaal en een echte aanrader voor liefhebbers van intrigerende mysteries.
1
Reageer op deze recensie