Een verstilde roman die je nog lang bijblijft.

Dius is een meeslepende roman waarin Stefan Hertmans op poëtische wijze met taal speelt. Zijn woordgebruik is zo beeldend en rijk dat je je als lezer haast in een andere wereld waant. Hoewel het verhaal zich in het heden afspeelt, roept het een sfeer op van lang vervlogen tijden.

Dius is een leerling van Anton, een hoogleraar aan de kunstacademie. Tussen de twee mannen groeit een hechte band, een vriendschap die steeds intenser wordt. Wanneer het leven van Anton een andere wending neemt en hij steeds meer de controle verliest, klampt hij zich nog steviger vast aan Dius. Samen trekken ze zich regelmatig terug in een oud gildehuis, in een dorpje ver van de stad. Daar vinden ze rust, kunst en stilte.

Maar het leven schrijdt voort. Dius trouwt, verhuist en laat daarmee onbewust een leegte achter. Anton blijft alleen achter. Zijn dagen zijn stil en eenzaam, tot Dius op een dag opnieuw opduikt – samen met zijn dochter. Voor Anton betekent dit onverwachte weerzien een nieuwe adem.

Dius is een verhaal vol lagen en betekenis. Het is geen boek dat je snel leest – je moet de woorden echt laten bezinken. Hertmans wikt en weegt elk woord om een tragisch, maar prachtig verhaal te vertellen over vriendschap, gemis, ouder worden en hoe grillig het leven kan zijn. Een verstilde roman die je nog lang bijblijft.