Voordat we slapen

Voordat we slapen brengt het verhaal dat je als ouder nooit werkelijkheid wil zien worden: het verdwijnen van je kind. Alleen al de gedachte eraan is ondraaglijk, maar precies daarmee word je geconfronteerd als je dit boek leest.

In Ierland wordt een sekte opgerold die kinderen ontvoert. De politie ontdekt een vreemde link: 7 verdwenen kinderen, 7 soorten bloemen. Toch blijft inspecteur Stonewall met een knagend gevoel achter. De leiders van de sekte zijn nooit gevonden, en ook één kind, Riley, blijft spoorloos. Haar verdwijning laat Stonewall niet los.

Een jaar later wordt één van de sekteleiders op gruwelijke wijze omgebracht. Stonewall voelt dat ze niet anders kan dan de zaak opnieuw op te pakken, ook al wordt haar afgeraden om er nog mee bezig te zijn. Ze ontdekt al snel dat de dader niemand minder is dan Riley’s moeder, die op haar manier gerechtigheid wil. De vraag is alleen: houdt Stonewall haar tegen, of laat ze haar begaan?

Voordat we slapen heeft een sterk verhaal en een goed uitgewerkt plot, maar toch leest het niet altijd even vlot. De hoofdstukken springen vaak van heden naar verleden, en hoewel je telkens bovenaan het jaartal ziet staan, helpt dat niet altijd om goed mee te zijn. Soms voelde het voor mij echt als van de hak op de tak. Daardoor verloor het verhaal soms wat kracht.

Toch blijft het een beklijvend boek, vooral door het onderwerp dat je niet zomaar naast je neerlegt. Ondanks de moeilijke structuur was ik blij dat ik het gelezen heb.