Feelgood met een prachtige diepgang!

Bo woont in het ouderlijk huis. Ze heeft het prima naar de zin. Heeft hier een winkel met een pluktuin. Ze woont aan de rand van het bos. Ieder jaar rond Halloween keert ze zich naar binnen en kan alleen maar denken aan de herinneringen van wat er elf jaar geleden is gebeurd met haar moeder. Dit jaar probeert ze op aandringen van de knappe Jesper mee te doen aan de Halloween festiviteiten die hij organiseert in het dorp. Ze wil de herinneringen meer los te laten en niet bij de pakken neer te gaan zitten. Maar alles bijenkaar zorgt voor veel spanning en dan blijkt dat loslaten nog niet zo makkelijk is.

Eerder won ik Huis van de Herfst van auteur Sandra Konst. Helaas moet ik bekennen dat ik dit nog niet gelezen heb. Oktoberlaan trok me ontzettend en toen ik mee mocht doen me de blogtour was ik meteen enthousiast. En dat was niet voor niks!

Vanaf de eerste tot de laatste bladzijde heb ik genoten. Sandra schrijft zo fijn, zo open, lekker vlot en realistisch. Vooral de mooie personages heb ik in mijn hart gesloten.

Bo is een vrouw waar ik zo vrienden mee zou willen worden. Wat een schat van een meid. Een meid met doorzettingsvermogen, al is het met vallen en opstaan en een meid met liefde voor haar medemens. Maar soms laat ze zich ook wat te veel meeslepen. Vooral door knappe Jesper die sinds kort weer in het dorp woont. Jesper lijkt op het eerste oog een lieve, meelevende man en al snel begint Bo gesteld op hem te raken. Maar niets is wat het lijkt!

De verhaallijn van Oktoberlaan vond ik bijzonder mooi. Je leert de personages langzaam aan kennen en als je denkt te weten hoe het afloopt krijgt het verhaal een verrassende wending. Ik zag het niet aankomen. Sandra wist me met deze twist echt te emotioneren en helemaal in te pakken.

Het verhaal heeft een mooie diepgang. Sandra vertelt vooral over psychische problemen, problemen waar niet altijd over gesproken wordt. Ook thema’s als rouw, verdriet, vriendschap en vooral liefde tref je aan. Dit alles in een zeer beeldend en realistisch verhaal.

Ik heb oprecht genoten van dit bijzonder mooie boek. Een verhaal dat je niet onberoerd laat, je laat zien dat een leven met psychische problemen niet altijd makkelijk is. Maar wanneer je liefdevolle mensen om je heen hebt uiteindelijk de hele wereld aankunt.

Het verhaal had van mijn nog wel 200 bladzijdes meer mogen duren, ik zou graag even terug willen naar de Oktoberlaan en nog even samen met Bo willen genieten. Sandra, ik hoop dat je met een vervolg komt op dit heerlijke verhaal!