Sarah Rees Brennan- Lang leve het kwaad

In het begin worden er erg veel namen geïntroduceerd, wat het lezen moeilijk maakt. Het is veel om te onthouden en de extra bijnamen maken het er niet makkelijker op. Gelukkig krijg je dit gedurende het verhaal steeds beter door, maar ik zou aanraden om van tevoren even de personages, met bijnamen, op te schrijven zodat je af en toe even terug kan spieken.
Sarah heeft een beeldende en fantasievolle schrijfstijl waardoor je de wereld van Themesvar ingezogen wordt.
In het verhaal leren we Rae kennen. Ze is ongeneeslijk ziek en krijgt een vreemd bezoekje dat haar leven op zijn kop zet. Ze krijgt de kans om in haar en haar zusjes favoriete verhaal te kruipen. Ze moet daar op zoek naar magie die haar kan genezen, wat ervoor zorgt dat je druk voelt om het op tijd te vinden.
Je merkt dat ze een groei door het verhaal heen maakt, wat ontzettend mooi is om te lezen. Door de ongeneeslijke ziekte en wat ze allemaal heeft moeten doorstaan, leef je echt met haar mee.
Rae heeft een donkere humor en ze flapt er regelmatig woorden uit die ze in de wereld van Themesvar niet kennen, dit zorgt regelmatig voor leuke momenten
Sarah heeft hier een interessant en leuk verhaal neergezet. Je gaat vanuit de ‘normale’ wereld zo een fantasy-wereld in en je ontwaakt dit keer niet als held, maar juist als een slechterik. De helden en slechteriken zijn lekker stereotiep neergezet, maar het is wel verrassend om het eens vanuit het andere perspectief te bekijken. Het bevat genoeg twist en spanning om je aandacht vast te houden.

Kortom, Een heerlijk fantasy verhaal, maar ik zou je zeker aanraden om even een namenoverzicht te maken.

‘Lang leve het kwaad’ is het eerste deel in de Tijd van Ijzer serie en ik ben erg benieuwd naar de andere delen.

‘Een boek lezen was als iemand voor het eerst ontmoeten. Je weet van tevoren nooit of je genoeg van ze zult houden, of ze juist genoeg zult haten, om elk detail van ze te willen weten. Of dat je met ze op de oppervlakte blijft dobberen en nooit hun diepte ontdekt.’