Laatste deel van de Zusterklokken-trilogie (niet afzonderlijk te lezen)

Hellenacht van Lars Mytting is het laatste deel van de Zusterklokken-trilogie en speelt zich af in het Noorse dorpje Butangen.

Het boek start met de geschiedenis van de Hekne-tweelingzusters Gunhild en Halfrid uit de periode eind 16de- begin 17de eeuw die samen het Zustertapijt hebben geweven. Ter herinnering aan deze meisjes werden ook de Zusterklokken gegoten. Het Zustertapijt en de Zusterklokken hebben beiden magische eigenschappen. Het tapijt en de klokken hebben beide voorspellende krachten. In het verleden werden de beide Zusterklokken van elkaar gescheiden. Eentje werd verborgen voor de Duitsers en bleef in het dorpje Butangen en eentje verhuisde samen met de oorspronkelijke staafkerk naar Dresden in Duitsland.

In het volgende deel komen we terecht in het dorpje Butangen, een landelijk afgelegen dorpje in Noorwegen aan het einde van de jaren 30 van de 20ste eeuw. Daar leren we Astrid kennen die een erfgename is van de oorspronkelijke Hekne-tweelingszussen en de dominee Kai Schweigaard. De dominee was jarenlang in het bezit van het verloren gewaande Zustertapijt, maar houdt dit geheim.

Op het moment dat de Tweede Wereldoorlog uitbreekt krijgt ook Butangen te maken met de gevolgen hiervan. Astrid gaat heel actief meedoen in het Verzet en komt hierdoor in heel wat gevaarlijke situaties terecht.

Ondanks het feit dat de uitgeverij verklaarde dat dit deel perfect afzonderlijk te lezen is, kan ik zeggen dat ik de diepgang van het verhaal miste omdat ik de eerdere delen niet las. De schrijver heeft een beeldende vertelstijl. In dit boek komen vrij veel personages voor, maar de meesten bleven nogal oppervlakkig.

Hellenacht is een historische roman met heel wat spannende passages die heel gedetailleerd werden verteld, maar toch kwam dit verhaal bij mij niet binnen. Het raakte me niet, hoofdzakelijk door het niet-lezen van de eerdere delen.