To boldly go where no man has gone before!

Ryland Grace is de enige overlevende van een wanhopige missie - als hij faalt zal de mensheid en misschien zelfs de aarde zelf, vergaan. Er is echter een klein probleempje, hij is zich daar zelf niet van bewust! Hij is letterlijk net wakker geworden in een vreemde kamer met twee onbekende lijken in de bedden naast hem en kan zich helemaal niets meer herinneren, zelfs zijn eigen naam niet!

Klinkt als het begin van een goede horror, of niet dan? Opgesloten zitten in een vreemde, kleine kamer, twee dode mensen om je heen en een rare machine die de hele tijd aan je wil zitten “porren”? Maar wees gerust, horror heeft echts niets met dit boek van doen.

Nou wat kan ik eigenlijk over het verhaal vertellen zonder met spoilers aan te komen zetten? Om maar met het negatieve te beginnen, ik heb helaas niet net zo veel genoten van dit verhaal als dat ik wel van Mars heb genoten. Het is bijna precies hetzelfde uitgangspunt: een astronaut zit vast op een planeet/in de ruimte en wil terug naar huis. Een van de grote problemen die ik met dit boek heb is de hoeveelheid (complexe) wetenschap en dan vooral dat echt alles uitgelegd moet worden. Er wordt echt zo ontzettend veel uitgelegd wat voor mij dus geen toegevoegde waarde aan het verhaal had en alleen maar de vaart uit een verder best mooi verhaal haalde. Het boek had makkelijk 100 bladzijde minder kunnen hebben en je had niet eens gemerkt dat er iets uit het verhaal was gehaald. Toch kon ik het boek niet wegleggen en bleef ik maar doorlezen, dus je wil echt wel weten hoe het afloopt. De hoofdpersoon is een echte optimist die maar niet van opgeven weet, ondanks alle mogelijke tegenslagen waar je maar mee te maken kan krijgen in zo’n situatie.

Graag zou ik nog iets over een bepaald (en heel sympathiek) “iemand” willen hebben maar dat zou teveel spoilers weggeven. Hij/zij is wel mijn favoriete personage van dit boek. Oh ja, Ryland is niet het enige personage hoor want we blijven niet de hele tijd bij hem in het ruimteschip. Er komen flashbacks in het boek voor die gelijkvallen met het terugkeren van de herinneringen van Ryland. Zodat wij, de lezers, op hetzelfde moment ervaren waarom Ryland is waar hij is en vooral waarom en hoe hij daar terecht is gekomen.

Project Hail Mary is echt bemoedigend voor een roman die als onderwerp het mogelijke einde van de aarde heeft. De auteur heeft weer een verhaal weten te schrijven dat je doet nadenken en dat echt heel mooi en makkelijk te lezen is, ondanks het iets teveel aan wetenschappelijke uitleg.