Lezersrecensie
Geestig boek, vooral de 2e helft
Ik ben geen fan van 't Hart. Vond dit boek ook niet geweldig, maar wel erg grappig.
Wat mooie quotes uit het boek:
“Het stak allemaal zo vreemd in elkaar, ik was niet toegerust om zulke gordiaanse knopen te ontwaren, ik was slechts een doodsaaie orgelstemmer zonder sexappeal, dus waarom was ik nou in zo’n allemachtig raar doolhof terecht gekomen?”
“Mijn broer had mij een keer voorgelezen uit Schopenhauer: ‘Bewimpelde en bekranste schepen, kanonschoten, feestverlichting, tromgeroffel en trompetgeschal, gejuich en geschreeuw, het is allemaal het uithangbord, de aanduiding, de hiëroglief van de vreugde, zonder de vreugde zelf van de partij is, zij is de enige die verstek heeft laten gaan.’ ‘Dus die Schopenhauer,’ zei mijn broer, ‘was net als jij.’ Was het bij hem en is het bij mij een vorm van autisme? Of is het een raar soort hoogmoed? Waan je jezelf hoog verheven boven de platte geneugten van je medemens, denk je dat je een edeler bent omdat je veel liever op een zolderkamertje in je eentje die prachtige eerste symfonie in E van Jozef Suk afspeelt, dan deel te nemen aan om het even welke vorm van feestviering ook?”
“Er valt, kortom, niets van te begrijpen, en ik zocht, andermaal verbaasd over mijzelf, vol vertwijfeling mijn weg tussen de feestgangers door.”
Wat mooie quotes uit het boek:
“Het stak allemaal zo vreemd in elkaar, ik was niet toegerust om zulke gordiaanse knopen te ontwaren, ik was slechts een doodsaaie orgelstemmer zonder sexappeal, dus waarom was ik nou in zo’n allemachtig raar doolhof terecht gekomen?”
“Mijn broer had mij een keer voorgelezen uit Schopenhauer: ‘Bewimpelde en bekranste schepen, kanonschoten, feestverlichting, tromgeroffel en trompetgeschal, gejuich en geschreeuw, het is allemaal het uithangbord, de aanduiding, de hiëroglief van de vreugde, zonder de vreugde zelf van de partij is, zij is de enige die verstek heeft laten gaan.’ ‘Dus die Schopenhauer,’ zei mijn broer, ‘was net als jij.’ Was het bij hem en is het bij mij een vorm van autisme? Of is het een raar soort hoogmoed? Waan je jezelf hoog verheven boven de platte geneugten van je medemens, denk je dat je een edeler bent omdat je veel liever op een zolderkamertje in je eentje die prachtige eerste symfonie in E van Jozef Suk afspeelt, dan deel te nemen aan om het even welke vorm van feestviering ook?”
“Er valt, kortom, niets van te begrijpen, en ik zocht, andermaal verbaasd over mijzelf, vol vertwijfeling mijn weg tussen de feestgangers door.”
1
Reageer op deze recensie