Aaibaar of niet-aaibaar?

Aaibaar of niet-aaibaar?
Zal Nadia net zo zacht aanvoelen als een vosje of is zij niet-aaibaar zoals de cover aanvoelt van het romandebuut Vossenjacht van Racheda Kooijman. De cover voelt tegendraads aan, maar de letters van Vossenjacht hebben een prachtige, warmrode kleur; verder voelen de twee vosjes zich heel prettig in hun complementerende tedere houding binnen de omarming van de letter O.
En dat is ook het gevoel dat je krijgt als je het verhaal van Nadia leest.
Nadia is half-Nederlands, half-Marokkaans. Haar Marokkaanse vader heeft nooit iets van zich laten zien of horen. Nadia zelf doet het voorkomen dat ze hier weinig last van heeft, maar zij wil ook niet voor Marokkaan aangezien worden en daarom vertelt ze dat ze half-Spaans is. Dit is wat ook gebeurt bij het spel vossenjacht, waarbij mensen in een menigte er zó bij lopen dat je twijfelt aan hun identiteit. Intussen blijkt uit alles, maar vooral uit Nadia’s buitengewone aandacht voor seks, dat zij op jacht moet naar haar wortels. Reijn, haar partner-in-(seks)crime, ontpopt zich als een tedere, zorgzame partner bij haar zoektocht.
De schrijfstijl van Kooijman past uitstekend bij het karakter van Nadia die haar eigen verhaal doet in directe taal, zonder voorzichtige omwegen. De karakters van de andere personages leer je alleen via haar kennen, waarbij vooral de Marokkaanse vader het moet ontgelden. Maar van Nadia kom je des te meer te weten.
Er is een goede afwisseling tussen korte en minder korte zinnen en de dialogen zijn vlot. Een aantal schrijnende scènes zullen de lezer bijblijven, evenals een paar hartverscheurende gedachten van Nadia: "De ene ouder was er fysiek niet, de ander was er wel, maar zat met haar hoofd ergens anders."
Vossenjacht laat zien hoe mensen kunnen worstelen met hun ‘anders-zijn’, met hun ‘half-zijn’ en dat we door hun stoere gedrag moeten heen kijken.
Tegenover de halfslachtigheid van de ouders staat uiteindelijk de volheid van de twee vosjes in de cirkel.