Met een lach en een traan

Toen ik zag dat dit boek eraan kwam, wist ik dat ik het moest lezen. Niet alleen vind ik Maren Stoffels een geweldige schrijfster, maar ook leek dit boek me zo bijzonder! Ik ben zeker niet teleurgesteld en sloeg het boek huilend dicht. ‘Nog 27 dagen leven’ is een hartverscheurend verhaal, maar wel met een boodschap van hoop, vriendschap en liefde. Ik kan dan ook niet anders dan dit boek beoordelen met vijf sterren.

Lissa is ongeneselijk ziek. Ze heeft een longbloeding gehad en wil voorkomen dat dit nogmaals gebeurt en ze mogelijk stikt. Ze ligt de hele dag in bed en besluit dat het tijd wordt om de dag van haar dood te plannen.
Ellen is fysiek gezond, maar toch leeft ze niet. Door de grote wijnvlek in haar gezicht en meerdere mislukte operaties wordt ze vaak vreemd aangekeken, nageroepen en beledigd.
Dan ontmoeten de meiden elkaar onder Lissa’s raam. Lissa zet een ruilhandel op, waarbij ze hoopt een muntje te kunnen ruilen tot een villa en Ellen raakt hierbij betrokken. Gaandeweg leren de meiden elkaar steeds beter kennen en besluit Ellen te helpen met Lissa’s laatste wens: haar broer Mio naar het schoolfeest sturen met het meisje op wie hij stiekem verliefd is.

Wat een indrukwekkend boek was dit. Hoewel je vanaf het begin af aan weet hoe het af gaat lopen, had ik toch het gehele boek hoop dat het goed gaat komen met Lissa. De band die zij en Ellen met elkaar opbouwen voelde zo realistisch, zo wederkerig en warm, dat je niet anders kunt dan hiervan genieten. Ik vond het vooral mooi hoe de twee meiden elkaar steunen en helpen en zich daardoor beiden ontwikkelen.
Het contrast tussen Lissa en Ellen is groot: Lissa is sociaal, levenslustig en dol op Amsterdam, terwijl Ellen zich het liefst de hele dag verstopt en terug verhuisd naar het kleine dorp waar ze vandaan komt. Doordat het verhaal vanuit beide perspectieven verteld wordt, leef je zowel met Ellen als met Lissa mee.

Ondanks dat het verhaal ontzettend verdrietig is - Lissa is ongeneeslijk ziek en gaat dood - spreekt er ook hoop uit het boek. Dit spreekt niet alleen uit de vriendschap die de meiden met elkaar opbouwen, maar ook uit de ruilhandel die Lissa opzet. Ellen bijt zich hierin vast en wordt daarbij gedwongen contact aan te gaan met andere mensen. Ze ontmoet zelfs een leuke jongen die haar ook wel wil helpen met de ruilhandel…

Wat ik ook ontzettend aangrijpend vond, is hoe Lissa haar laatste dagen beleefd. Ik vind de manier waarop Maren Stoffels dit beschrijft, heel knap gedaan. Je voelt de wanhoop van Lissa, haar levenslust, maar tegelijkertijd het feit dat haar lichaam het opgeeft en ze dus veel niet meer kan. Lissa zoekt de plek uit waar ze begraven wil worden en ze spreekt een afscheidsboodschap in. Allemaal momenten die zorgden voor een dikke prop in mijn keel, vooral omdat zo duidelijk is dat Lissa nog helemaal niet klaar is om te gaan.
Ondanks al het verdriet en alles wat Lissa moet achterlaten en regelen, komt haar karakter duidelijk naar voren. Lissa is standvastig, ondernemend, sociaal en heeft humor. Ze gaat een uitdaging niet uit de weg en is zorgzaam naar de mensen om haar heen. Ik vond het mooi dat ook dit in het verhaal verwerkt is. Ondanks het feit dat Lissa nog maar een schim van zichzelf is door haar ziekte, komt toch naar voren hoe ze is/was en hoe ze graag herinnerd zou willen worden.

‘Nog 27 dagen leven’ is een boek dat iedereen zou moeten lezen. Wees wel gewaarschuwd: zeer waarschijnlijk heb je een zakdoekje nodig tijdens het lezen (of meerdere zakdoekjes).