Toen Haru hier was

‘Hallo, met Sam’ was een van mijn favoriete boeken in 2022. Toen ik ontdekte dat Dustin Thao met een nieuw boek ging komen, was ik dan ook meteen enthousiast en ja, mijn verwachtingen waren hoog. ‘Toen Haru hier was’ is geen ‘Hallo, met Sam’, maar desondanks een intrigerend verhaal. Ik heb hem dan ook 3 sterren gegeven.

Na de dood van zijn vriend bedenkt Eric Ly allerlei scenario’s in zijn hoofd om met zijn verdriet om te kunnen gaan. Totdat een ervan werkelijkheid wordt. Een jongen die hij afgelopen zomer in Japan heeft ontmoet, komt onverwacht terug in zijn leven. Haru Tanaka loopt het café binnen waar Eric koffie zit te drinken en gaat naast hem zitten. Het vreemde is alleen dat niemand anders hem kan zien en dat hij telkens plotseling verdwijnt. Naarmate ze vaker samen zijn, vraagt Eric zich af wat echt is. Wanneer hij de controle verliest over datgene wat hen bij elkaar houdt, moet hij de werkelijkheid onder ogen zien. Zelfs als dat betekent dat hij Haru kwijt raakt.

Het concept van het verhaal is bijzonder en pakte mij dan ook meteen. De uitvoering vond ik echter niet altijd even goed. Het verhaal is rommelig, springt af en toe van de hak op de tak en soms gebeurt er juist eigenlijk helemaal niets. De gevoelens van rouw en verdriet weet de schrijver goed over te brengen, maar maakte ook dat het verhaal zwaar aanvoelde en ik soms een beetje hoop en positiviteit miste.

Het personage van Eric wordt goed uitgewerkt, waardoor ik echt met hem meeleefde. Ik vond hem soms wel wat naïef en naar mijn mening had hij meer ontwikkeling door kunnen maken gedurende het verhaal. Helaas bleven andere personages in het verhaal erg oppervlakkig. De jongens waarmee Eric op date gaat waren allen niet leuk, zijn collega’s pesten hem ronduit en ook de band met zijn ouders begreep ik niet helemaal. Zelfs Haru, die in dit verhaal voor positiviteit had kunnen zorgen, bleef erg vlak.

Hoewel de schrijfstijl pakkend is en de hoofdstukken fijn weglezen, had ik toch lange tijd het gevoel geen idee te hebben waar dit verhaal heen zou gaan. Het voelde allemaal een beetje vaag en bijna uitzichtloos, totdat de laatste paar hoofdstukken aanbraken en er zich ineens een gigantische cliffhanger ontvouwde. Dit deed veel puzzelstukjes op zijn plaats vallen en raakte me diep. Ineens begreep ik het verhaal, alle gebeurtenissen en de bijbehorende acties van Eric beter. Mijn advies is dus ook: lees het boek helemaal uit en vorm dan pas je oordeel over het verhaal, want ik dacht halverwege het boek echt anders over de verhaallijn dan achteraf.

‘Toen Haru hier was’ is een verhaal over rouw en verdriet en je plek vinden in een wereld die door ingrijpende gebeurtenissen anders voelt dan voorheen. Hoewel het verhaal wat zwaar aanvoelt, veel personages wat oppervlakkig blijven en ik niet alle gebeurtenissen en acties kon plaatsen, maakte het einde van het verhaal veel duidelijk. Houd je tissues in de aanslag als je aan dit boek begint!