Drie spannende, bijzondere verhalen
Jack Lance heeft al enkele thrillers op zijn naam staan, maar staat ook bekend om zijn spannende verhalen. Altijd een tikkeltje mysterieus of obsceen. Als je me niet kunt horen bevat drie totaal verschillende, maar spannende korte verhalen. Vrij vluchtig, maar zeker boeiend.
Succesvolle zakenman Jaap brengt geheel tegen zijn principes in een bezoekje aan een waarzegster. Hij wil net opstappen als zij hem dringend waarschuwt voor zijn telefoon. De dagen daarna lijkt hij de rampspoed aan te trekken. Jaaps telefoon heeft hem in zijn macht en Jaap ziet geen uitweg meer.
Ciska is druk aan het tuinieren terwijl ze naar haar favoriete muziek luistert. Ze hoort niets van wat er om haar heen gebeurt. Als ze klaar is, draait ze zich om en vindt ze haar vriend dood in de stoel. Zijn keel is doorgesneden. Ze blijft redelijk rustig, wetende dat de moordenaar nog in de buurt is. Binnen krijgt ze telefoon van de vermeende moordenaar. Ze moet zich gedeisd houden tot haar ouders terugkomen. Ciska besluit dat advies gedeeltelijk te volgen, maar als haar ouders thuiskomen gaat het helemaal mis.
Ilse en Lucas gaan winkelen in de nieuwe modezaak in het dorp: The Great Fashion Store. Als ze binnenkomen worden ze uiterst ongewoon begroet. Ze worden vriendelijk verzocht om iets te kopen. Als ze dat niet doen, worden ze gedood. Ze geloven hun oren niet, maar komen er al snel achter dat de boodschap serieus is en dat het hele dorp in de ban is van de winkel.
Deze verhalenbundel lijkt eerder op promotiemateriaal dan op een volwaardig boek. Dat neemt niet weg dat de drie verhalen prettig en vlot lezen en stuk voor stuk bijzonder zijn. Aan elk verhaal zit een vreemde, uitzonderlijke twist die het fantasievermogen van Lance verbeeldt. Soms gaan de verhalen heel duidelijk de realiteit voorbij, maar het blijft toch geloofwaardig.
Wat de verhalen ook gemeen hebben, is de neiging van de hoofdpersonen om te vluchten uit hun situatie. Ieder op zijn eigen manier. Dat geldt ook voor de spanning in de drie verhalen. Omdat de verhalen zo kort zijn, hebben ze niet zoveel impact en blijven ze niet lang hangen. Wel is het goed materiaal om bekend te raken met de schrijfstijl van Lance. Daar maakt de schrijver ook gretig gebruik van. In zijn 16 pagina's tellende nawoord (twee delen zelfs) prijst hij zijn andere boeken aan en als de verhalen je aanspreken hoef je als lezer niet zelf meer het internet op om te zoeken naar meer leesvoer.
Reageer op deze recensie