Realistisch en prettig geschreven
De in Nederland relatief onbekende schrijfster, Cammie McGovern, schreef eerder Oogcontact. Critici roemden haar meeslepende schrijfstijl en haar vermogen om verhalen levensecht neer te zetten. Buurtwacht is het tweede boek dat in Nederland verschijnt en het is wederom realistisch en prettig geschreven.
Betsy Treading wordt veroordeeld voor de moord op een vrouw in haar straat. Er waren bloedvlekken gevonden op haar nachtjapon, en ze heeft een verleden van slaapwandelen. Hoewel ze zich niet kan herinneren wat er is gebeurd, bekent ze de moord. Na twaalf jaar wordt met behulp van een DNA-analyse bewezen dat Betsy de moord niet gepleegd kan hebben, en ze wordt vrijgesproken. Inmiddels is ze gescheiden, ze heeft niets meer en gaat bij een oude vriendin (en buurvrouw) wonen, in dezelfde straat als waar ze eerder woonde. Ze gaat zich afvragen wie de moord dan wel heeft gepleegd en langzaam blijkt dat er meer schuilgaat achter de gevels van de zo netjes ogende woonwijk.
Buurtwacht is naast een thriller ook een verhaal over onmogelijkheden, zowel in de liefde, als bij belangrijke werkprojecten en kinderwensen. De plaats delict is een doorsnee woonwijk, maar er spelen allerlei verborgen problemen. Het bekende gezegde 'Elk huisje heeft zijn kruisje' gaat hier duidelijk op. De diverse personages gaan stuk voor stuk leven, en vooral Betsy is goed uitgediept. Haar verleden, liefdesleven en psychische problemen zijn een toegevoegde waarde voor het verhaal, dat nooit echt bloedstollend wordt.
McGovern heeft een prettige schrijfstijl, maar niet opvallend of moeilijk. De pagina's worden daardoor stuk voor stuk snel omgeslagen. De speurtocht naar de oplossing van de moord gaat langzaam, maar heeft een ontluikend en verrassend einde. Buurtwacht is een origineel en onderhoudend verhaal. Ideaal voor een regenachtige zomerdag!
Reageer op deze recensie