Hebban recensie
Spannend plot openbaart zich na tergend langzaam begin
Rechercheur Milo Sturgis en psycholoog Alex Delaware werken samen aan een bijzonder lastige en ingewikkelde zaak. De alom bekende Eldon H. Mate, alias Dr Death, wordt dood gevonden. Hij is op een lugubere wijze vermoord. Iemand die andere mensen helpt naar een vredige dood kan natuurlijk veel vijanden hebben. De lijst van verdachten is dan ook groot. Sturgis heeft het moeilijk om bewijsmateriaal te verzamelen en Delaware staat in tweestrijd. Kan hij zijn patiënten, die gelinkt worden aan het moordonderzoek, blijven behandelen?
Als ze uit ongewenste hoek hulp krijgen, schijnt er een opening te zijn in het moeilijke onderzoek. Sommige verdachten worden zelfs gearresteerd, maar dat blijkt een grote fout te zijn als er steeds meer lijken opduiken.
Jonathan Kellerman heeft een grote reputatie als thrillerschrijver en de verwachtingen van Engel des doods zijn dan ook hoog gespannen. Het is de zoveelste thriller met het duo Sturgis en Delaware en dat is te merken. De twee hoofdrolspelers zijn goed op elkaar ingespeeld en uit het verhaal blijkt duidelijk dat zij een geschiedenis hebben. Toch is Engel des doods op zichzelf staand goed te lezen. Het verhaal komt echter tergend langzaam op gang. De eerste honderd paginas zijn geen pretje voor de lezer, die zich er met veel moeite doorheen moet worstelen. Veel te veel personages, te gedetailleerde beschrijvingen en niet samenhangende hoofdstukken creëren een niet spannend begin van dit boek.
Gelukkig slaat dit na die eerste hoofdstukken volledig om. De variëteit aan verdachten, de verschillende motieven en de boeiende theorieën omtrent de moord zorgen voor diepgang en de zoektocht naar de moordenaar wordt zelfs spannend. Het boek is dan ook uiteindelijk met recht een thriller.
Kellermans schrijfstijl is anders dan dat van een doorsnee schrijver. Hij bespreekt elke omgeving, gevoel en gebeurtenis in detail. Natuurlijk speelt ook mee dat de lezer door de ogen van de psycholoog Delaware kijkt, die op elk personage in het verhaal zijn passende visie geeft. Kellerman kan ook verrassend uit de hoek komen. De lezer denkt richting de ontknoping net als Delaware te weten wie de dader is, maar wordt totaal op het verkeerde been gezet. Spanningsbogen aan het eind van sommige hoofdstukken worden goed gebruikt, om vooral richting de finale te zorgen dat de lezer niet meer wil stoppen met lezen. De ontknoping is onverwachts en origineel. Engel des doods is ondanks zijn trage begin dan ook een heel bijzondere thriller.
Als ze uit ongewenste hoek hulp krijgen, schijnt er een opening te zijn in het moeilijke onderzoek. Sommige verdachten worden zelfs gearresteerd, maar dat blijkt een grote fout te zijn als er steeds meer lijken opduiken.
Jonathan Kellerman heeft een grote reputatie als thrillerschrijver en de verwachtingen van Engel des doods zijn dan ook hoog gespannen. Het is de zoveelste thriller met het duo Sturgis en Delaware en dat is te merken. De twee hoofdrolspelers zijn goed op elkaar ingespeeld en uit het verhaal blijkt duidelijk dat zij een geschiedenis hebben. Toch is Engel des doods op zichzelf staand goed te lezen. Het verhaal komt echter tergend langzaam op gang. De eerste honderd paginas zijn geen pretje voor de lezer, die zich er met veel moeite doorheen moet worstelen. Veel te veel personages, te gedetailleerde beschrijvingen en niet samenhangende hoofdstukken creëren een niet spannend begin van dit boek.
Gelukkig slaat dit na die eerste hoofdstukken volledig om. De variëteit aan verdachten, de verschillende motieven en de boeiende theorieën omtrent de moord zorgen voor diepgang en de zoektocht naar de moordenaar wordt zelfs spannend. Het boek is dan ook uiteindelijk met recht een thriller.
Kellermans schrijfstijl is anders dan dat van een doorsnee schrijver. Hij bespreekt elke omgeving, gevoel en gebeurtenis in detail. Natuurlijk speelt ook mee dat de lezer door de ogen van de psycholoog Delaware kijkt, die op elk personage in het verhaal zijn passende visie geeft. Kellerman kan ook verrassend uit de hoek komen. De lezer denkt richting de ontknoping net als Delaware te weten wie de dader is, maar wordt totaal op het verkeerde been gezet. Spanningsbogen aan het eind van sommige hoofdstukken worden goed gebruikt, om vooral richting de finale te zorgen dat de lezer niet meer wil stoppen met lezen. De ontknoping is onverwachts en origineel. Engel des doods is ondanks zijn trage begin dan ook een heel bijzondere thriller.
1
Reageer op deze recensie