Hebban recensie
Origineel zijn de boeken nog steeds en ondanks het onrealistische onderwerp
blijft het genre voor volwassenen boeiend. ,Drie jaar geleden verraste Tisa Pescar de wereld met een nieuw soort thriller. Uniek in zijn genre en erg goed geschreven. Jachtmaan en Wolfmaan hielden de lezers spreekwoordelijk aan het boek gekluisterd. De verwachtingen voor het derde deel in de reeks Maanmysteries, Heksenmaan, zijn dan ook hoog, maar Pescar kennende stelt ze ons niet teleur.
Cat, Radu, Maire en de anderen zijn net weer bijgekomen van de heftige gebeurtenissen en hebben hun normale leven weer op de rails. Als er een sterfgeval is in de familie van erfheks Cat Morgain, moeten zij en Radu naar de familiebijeenkomst. Daar horen ze dat het familielid niet zomaar om het leven gekomen is en Radu ontdekt iets vreemds aan het lichaam. In de weken die erop volgen, wordt de familie Morgain opgeschrikt door verschillende angstaanjagende taferelen. Niemand is zijn leven meer veilig en Cat en Radu proberen de familie te redden.
Opvallend aan Heksenmaan is dat alles zich afspeelt vanuit het perspectief van Radu. Waar Pescar er eerder voor koos de lezer in de huid van meerdere personages te laten kruipen, is het nu fijn dat het verhaal geconcentreerd is op één perspectief. De mysterieuze Radu speelt niet alleen een grote rol in de gebeurtenissen rond de familie Morgain, maar worstelt af en toe ook met zijn eigen gevoelens. Het personage wordt zo compleet. Om de diepgang van de andere personages te vinden, is voorkennis bij de lezer een vereiste. Een nieuweling in de Maanmysteries serie zal er goed aan doen eerst de vorige twee boeken te lezen. Er wordt namelijk terloops gerefereerd aan wat zich in die boeken heeft afgespeeld.
Pescar laat de lezer in dit derde boek beetje bij beetje kennis nemen van het familiegeheim van Cat. Naast het feit dat de eigenschappen van Radu en de anderen beter worden uitgelegd en levendiger worden verteld dan voorheen, zorgt de ontluikende opbouw voor veel spanning. Nieuwsgierigheid wordt aangewakkerd en de duistere krachten zijn interessant. Radu komt door die spanning echt tot leven en de lezer heeft het gevoel er zelf bij te willen zijn. Origineel zijn de boeken nog steeds en ondanks het onrealistische onderwerp, blijft het genre voor volwassenen boeiend. Dit alles met een vlotte, prettige schrijfstijl, waarin de lezer niet wordt vermoeid met overbodige details.
De ontknoping van het verhaal komt akelig snel dichtbij. Voor de lezer het weet is het mysterie opgelost en is de laatste bladzijde gelezen. Erg jammer, want Heksenmaan smaakt naar meer!
Cat, Radu, Maire en de anderen zijn net weer bijgekomen van de heftige gebeurtenissen en hebben hun normale leven weer op de rails. Als er een sterfgeval is in de familie van erfheks Cat Morgain, moeten zij en Radu naar de familiebijeenkomst. Daar horen ze dat het familielid niet zomaar om het leven gekomen is en Radu ontdekt iets vreemds aan het lichaam. In de weken die erop volgen, wordt de familie Morgain opgeschrikt door verschillende angstaanjagende taferelen. Niemand is zijn leven meer veilig en Cat en Radu proberen de familie te redden.
Opvallend aan Heksenmaan is dat alles zich afspeelt vanuit het perspectief van Radu. Waar Pescar er eerder voor koos de lezer in de huid van meerdere personages te laten kruipen, is het nu fijn dat het verhaal geconcentreerd is op één perspectief. De mysterieuze Radu speelt niet alleen een grote rol in de gebeurtenissen rond de familie Morgain, maar worstelt af en toe ook met zijn eigen gevoelens. Het personage wordt zo compleet. Om de diepgang van de andere personages te vinden, is voorkennis bij de lezer een vereiste. Een nieuweling in de Maanmysteries serie zal er goed aan doen eerst de vorige twee boeken te lezen. Er wordt namelijk terloops gerefereerd aan wat zich in die boeken heeft afgespeeld.
Pescar laat de lezer in dit derde boek beetje bij beetje kennis nemen van het familiegeheim van Cat. Naast het feit dat de eigenschappen van Radu en de anderen beter worden uitgelegd en levendiger worden verteld dan voorheen, zorgt de ontluikende opbouw voor veel spanning. Nieuwsgierigheid wordt aangewakkerd en de duistere krachten zijn interessant. Radu komt door die spanning echt tot leven en de lezer heeft het gevoel er zelf bij te willen zijn. Origineel zijn de boeken nog steeds en ondanks het onrealistische onderwerp, blijft het genre voor volwassenen boeiend. Dit alles met een vlotte, prettige schrijfstijl, waarin de lezer niet wordt vermoeid met overbodige details.
De ontknoping van het verhaal komt akelig snel dichtbij. Voor de lezer het weet is het mysterie opgelost en is de laatste bladzijde gelezen. Erg jammer, want Heksenmaan smaakt naar meer!
1
Reageer op deze recensie