Origineel in Nessers nieuwe roman: verhaal stuurt verteller

Na twee succesvolle reeksen waagt veelgeprezen Håkan Nesser zich aan een nieuwe roman. Waar hij bij eerdere boeken koos voor fictieve locaties, richt Nesser zich in Hemel boven Londen op echte locaties in onder andere Londen en Praag. Zijn gedetailleerde en scherpe schrijversoog bezorgt je ook nu weer een aantal vermakelijke uren tijdens het lezen, maar zeker ook daarna.

Leonard Vermin heeft zijn levenspartner, want geliefde kun je zijn vrouw Maud niet echt noemen, en haar twee nogal bijzondere kinderen uitgenodigd voor een reis naar Londen. Doel is een laatste etentje, want Vermin heeft niet lang meer te leven. Dat de avond niet doorsnee zal zijn is eenieder meteen duidelijk, maar de nogal eigenzinnige Vermin laat niets los over de invulling van de avond. Wel is duidelijk dat hij alles tot in de puntjes heeft voorbereid en dat het viertal niet de enige tafelgenoten zullen zijn. Ondertussen bevindt de einzelgänger Lars Gustav Selén zich ook in Londen en doorkruist hij bewust de paden van de hoofdrolspelers. Gaat Vermin de avond louter gebruiken om zijn testament bekend te maken of schuilt er meer achter?

'Het verhaal stuurt de verteller' zegt een van de personages in de roman. Dat klinkt cryptisch maar is een van de sleutelzinnen in de bijzondere en originele plot. Nesser speelt met de verhaallijnen, sluit bepaalde paden af, net zolang tot er ook voor de lezer maar één uitweg overblijft.

Hemel boven Londen krijgt de stempel van literaire thriller, maar echt literair zijn alleen de laatste honderd pagina's. Lange tijd is het meer een spannende roman, vooral boeiend en onderhoudend maar zeker niet traditioneel spannend. Nesser focust zich lang op het neerzetten van alle personages, heel nauwkeurig waardoor ze een eigen karakter krijgen en tot leven komen. Dat geldt overigens ook voor alle locaties. Dit alles wel in goed evenwicht met de actie in het verhaal, Nesser blijft zelden te lang hangen.

Opbouw is het sleutelwoord van dit bijzondere boek. In totaal zes delen waarin tijden, personages en plaatsen volledig door elkaar lopen. Thema's als liefde, wanhoop, eenzaamheid en moeizame familiebanden passeren de revue. Alleen de oplettende lezer kan de wendingen van Nesser volgen en onthouden. Daarom leest het niet altijd ontspannen weg. Daarbij zijn volgordes soms onlogisch en handelingen van personages niet altijd even realistisch.

Dit neemt echter niet weg dat Nesser-fans zonder twijfel ook dit verhaal zullen omarmen. Duidelijk herkenbaar, zijn eigen stempel en geeft veel reden tot genieten, ook na het lezen van de laatste letter.