Prachtig geconstrueerde spannende roman

Holly Seddon debuteerde twee jaar geleden met Hou je adem in en dat werd meteen een groot succes. Des te lastiger is het om daarna een waardig opvolger te schrijven. Seddon heeft de snelle perspectiefwisselingen, korte hoofdstukken en type plot hetzelfde gehouden in Hou je ogen open. Met nieuwe personages en een nieuwe setting weet ze wederom een hoog niveau te halen.

Sarah en Robin zijn tweelingzussen en hebben elkaar al in geen jaren gezien. Beiden hebben ze hun eigen problemen. Sarah die bij haar gezin weg wordt gehouden en nog maar één hulplijn weet. Ze gaat op zoek naar haar zus, die nog niet zo gemakkelijk te vinden is. Robin sluit zich op in huis en spendeert haar dagen afwisselend door bang te zijn en door haar buren te observeren. Brieven durft ze niet open te maken en ook de hardnekkige deurklopper durft ze niet onder ogen te komen. Tegelijkertijd leest de lezer over de jeugd van beide meisjes, die onbezorgd en gelukkig begon maar die ze later ook deels gescheiden van elkaar en minder gelukkig hebben doorgebracht. Als door een samenloop van omstandigheden Robin en Sarah elkaar weer in de ogen kijken, lijkt dat voor beiden de eerste stap in de goede richting. Tevens is dat het startschot voor de plot om zich te ontrafelen.

Hou je ogen open start met veel tijdswisselingen en wisselingen van perspectief. Dat blijft gedurende het hele boek, maar later wordt het minder vermoeiend. Dan draagt de afwisseling vooral bij aan de opbouwende spanning. De schrijfstijl is heel toegankelijk maar lijkt minder simpel dan in haar debuut. Seddon speelt met dialogen en beschrijvingen van gebeurtenissen, maar gebruikt ook gedachtemonologen van de hoofdpersonages.

Seddon weet het verhaal extreem goed te construeren met voldoende diepgang. De plot lijkt in het begin vrij simpel, maar later komt de complexiteit aan het licht. Zeker richting het einde zijn er verrassende plotwendingen. Omdat er ook tijdswisselingen zijn, moet het voor Seddon een uitdaging zijn geweest om de juiste sfeer en tijdsgeest te vinden voor de periodes in het verleden. Dat doet ze echter subtiel en goed; ze spreekt van kijken naar ‘The Chart Show’ in het weekend, dat ook daadwerkelijk in Groot-Brittannië in 1991 op zaterdagen werd uitgezonden.

Ze verslaat diverse thema’s: familiebanden, angsten en jeugdtrauma’s met verstrekkende gevolgen. Eigenlijk is het vooral een erg triest verhaal. Een verhaal dat zomaar ook in het echte leven zou kunnen gebeuren en dus realistischer is dan de lezer in eerste instantie wellicht denkt. Het is dan ook eerder een spannende roman dan een echte thriller. Al is het vanaf het begin boeiend en biedt de ontknoping wel degelijk spanning.

Met deze waardige opvolger heeft Seddon bewezen dat ze echt talent heeft. Ze is hier om te blijven en hopelijk gaan we nog meer prachtige geconstrueerde thrillers van haar hand lezen.