Hebban recensie
Misbruik
leugens en bedrog ,Tim Howard is ex-profvoetballer bij Arsenal en verhuist na zijn carrière met zijn vrouw Jean en zoontje William naar Amsterdam. Zijn vrouw heeft daar een goede baan aangeboden gekregen als journaliste. Op een doordeweekse avond wordt ze vermoord aangetrokken in de grachten. Iedereen is erg geschokt en de grote vraag is wat het motief is van deze moord. Tim worstelt met de moord op zijn vrouw en met zijn eigen verleden. Tijdens het onderzoek blijkt dat zijn vrouw Jean er een heel ander leven op nahield en steeds meer mogelijke verdachten komen aan het licht. Tim komt in een persoonlijke achtbaan terecht waarin misbruik, leugens, moord en ontvoering hem niet worden bespaard.
De omslag van Tot de bodem lijkt erg vaag, in tegenstelling tot het verhaal dat Violet Le Roy wil vertellen. Ze combineert drie verhaallijnen, die pas in de laatste 50 paginas tot elkaar komen. De hoofdpersoon Tim worstelt met zijn verleden. Beetje bij beetje komt de lezer zijn volledige geschiedenis te weten. Als leidraad wordt de zoektocht naar de dader van de moord op zijn vrouw genomen. Alle mogelijke theorieën komen aan bod en meerdere verdachten passeren de revue. Deze twee verhaallijnen worden onderbroken door korte stukken cursieve tekst, die vragen blijven oproepen tot aan de laatste paar hoofdstukken.
Misbruik speelt een grote rol in het verhaal. Zoals vaak ook in de werkelijkheid blijkt, wordt het misbruik gepleegd door de personen die het minst verdacht worden. Zo stelt Le Roy, misschien onbedoeld, de gevolgen van deze misdaad aan de kaak.
Deze thriller komt erg langzaam op gang en de cursieve verhaallijn krijgt pas te laat in het boek betekenis. Dit maakt dat de lezer snel over deze korte stukken heen leest, waardoor de inhoud niet blijft hangen. Dit staat in contrast met de goed uitgewerkte gedachtegangen van hoofdpersoon Tim. De lezer ervaart alles door zijn ogen. Omgeving, gebeurtenissen en gedachten zijn gedetailleerd en boeiend beschreven. De schrijfstijl van Violet Le Roy is erg prettig en goed te begrijpen.
Conclusie: Tot de bodem heeft een verrassende en spannende ontknoping, maar komt te laat op gang.
De omslag van Tot de bodem lijkt erg vaag, in tegenstelling tot het verhaal dat Violet Le Roy wil vertellen. Ze combineert drie verhaallijnen, die pas in de laatste 50 paginas tot elkaar komen. De hoofdpersoon Tim worstelt met zijn verleden. Beetje bij beetje komt de lezer zijn volledige geschiedenis te weten. Als leidraad wordt de zoektocht naar de dader van de moord op zijn vrouw genomen. Alle mogelijke theorieën komen aan bod en meerdere verdachten passeren de revue. Deze twee verhaallijnen worden onderbroken door korte stukken cursieve tekst, die vragen blijven oproepen tot aan de laatste paar hoofdstukken.
Misbruik speelt een grote rol in het verhaal. Zoals vaak ook in de werkelijkheid blijkt, wordt het misbruik gepleegd door de personen die het minst verdacht worden. Zo stelt Le Roy, misschien onbedoeld, de gevolgen van deze misdaad aan de kaak.
Deze thriller komt erg langzaam op gang en de cursieve verhaallijn krijgt pas te laat in het boek betekenis. Dit maakt dat de lezer snel over deze korte stukken heen leest, waardoor de inhoud niet blijft hangen. Dit staat in contrast met de goed uitgewerkte gedachtegangen van hoofdpersoon Tim. De lezer ervaart alles door zijn ogen. Omgeving, gebeurtenissen en gedachten zijn gedetailleerd en boeiend beschreven. De schrijfstijl van Violet Le Roy is erg prettig en goed te begrijpen.
Conclusie: Tot de bodem heeft een verrassende en spannende ontknoping, maar komt te laat op gang.
1
Reageer op deze recensie