Zomerdagen vol zwoele romantiek en intriges

Marijke Verhoeven levert met Zomerhitte  haar vierde thriller af. Eerdere thrillers werden goed ontvangen en het is duidelijk dat Verhoeven een eigen stijl aan het ontwikkelen is. Plots die zich afspelen op terreinen waar Verhoeven bekend mee is, zoals de hotelwereld of het racecircuit. Hoofdpersonen die goed uitgewerkt worden en een vlotte schrijfstijl. Ook Zomerhitte  is hierin duidelijk herkenbaar. Ditmaal is een hotel in Zuid-Limburg het toneel.

Laura heeft een gebroken hart en zit niet goed in haar vel. Door haar vriendin Lucy wordt ze getrakteerd op een compleet verzorgde schildercursus in een luxe, door de natuur omgeven hotel in Limburg. Bij aankomst wordt ze aangesproken met de naam Lucy. Blijkbaar wil haar vriendin dat ze even haar eigen leven kan vergeten en zich ongestoord kan onderdompelen in de schilderwereld. Ze wordt meteen hartelijk ontvangen door de tuinman die duidelijk iets in haar los maakt. Ook valt Laura direct voor de charismatische cursusleider. Laura is de jongste van alle cursisten, maar voelt zich redelijk op haar gemak. Echter blijkt al snel dat er het een en ander met de groep aan de hand is en dat er dingen gebeuren die het daglicht niet kunnen verdragen. Laura zit er middenin en lijkt de sleutel te zijn voor de ontknoping. Wat een ontspannen vakantie had moeten worden, loopt uit op een week vol leugens, intriges en zwoele romantiek.

Zomerhitte  is een uitstekend boek om te lezen in de zomervakantie. De setting en de sfeer passen bij een broeierige zomerdag. Het verhaal begint echter wat vluchtig en niet heel geloofwaardig. Een vrouw met liefdesverdriet die zich meteen laat verleiden door twee verschillende mannen. De plot van een chicklit. Maar Verhoeven doet dit met opzet en naarmate het verhaal vordert passen de puzzelstukken in elkaar. De plot wordt geloofwaardiger en is zelfs verrassend aan het eind. Ook de spanning komt vanaf de helft van het verhaal ten tonele. Bloedstollend wordt het niet, maar het hoort zeker thuis in het thrillergenre.

Naast het hoofdverhaal is er een tweede thema op de voorgrond, die de trend van Vijftig tinten grijs  volgt. Minder extreem, maar Verhoeven waagt zich aan vrij expliciete vrijscènes. Populair tegenwoordig, maar niet per se een toegevoegde waarde voor het verhaal. Het maakt Zomerhitte wel een echte vrouwenthriller.

Het is fijn dat Verhoeven energie heeft gestoken in het uitwerken van Laura's persoonlijkheid. De lezer krijgt veel mee van haar overwegingen en gedachtes, waardoor het verhaal geloofwaardiger wordt en goed te volgen is. De lezer begrijpt zo beter welke keuzes Laura maakt. Tel daar de prettige schrijfstijl bij op: niet te moeilijk en korte hoofdstukken, en Zomerhitte  is een uitstekend boek om je mee te nestelen aan het strand of zwembad.