IJzersterke filmische thriller

Cilla en Rolf Börjlind debuteerden twee jaar geleden met Springvloed, dat lovend werd ontvangen. Het schrijversduo onderscheidt zich door het snelle schakelwerk tussen scènes, een pakkende plot van begin tot eind en uitgewerkte karakters. Het derde deel in de serie met Olivia Rönning en Tom Stilton is hierop geen uitzondering en met Zwarte dageraad  leveren ze weer een ijzersterke thriller af.

Olivia werkt tijdelijk in de kleine provincie Skåne. Ze voelt zich niet helemaal thuis tussen haar collega's, maar ze weet de dagen vol te maken. Als een kind op gruwelijke wijze wordt vermoord in Olivia's werkgebied verandert alles in rap tempo. Helemaal als een paar dagen later in Stockholm nog een kind op dezelfde wijze wordt gedood. De zaak wordt groots aangepakt en oude bekenden keren terug op het toneel. De verdenking ligt al snel op een racistische groepering omdat beide kinderen getint zijn. De eerste forensische sporen wijzen echter naar een zaak in het verleden, die niet direct iets met racisme te maken schijnt te hebben. Bij toeval is dat de enige zaak die Tom Stilton nooit heeft kunnen oplossen. Een intrigerende en spannende zoektocht slingert de recherche van de ene naar de andere verdachte. De puzzel is niet zonder gevaar opgelost.

De gruwelijke moorden in Zwarte dageraad  slepen de lezer direct het verhaal in. De plot is origineel en realistisch, maar vanaf het begin ook erg spannend. Realistisch is het vooral omdat de Börjlinds de zorgen die leven in de huidige samenleving verwerken in het verhaal. Grote thema's zijn racisme en fanatisme, zonder dat het boek belerend of te maatschappelijk wordt. Enig puntje van kritiek op de plot is dat er hier en daar wel erg toevallige verbanden zijn, wat riekt naar ongeloofwaardigheid.

De opbouw van het verhaal is goed gedaan. De korte hoofdstukken en snelle wendingen nemen de lezer mee in een achtbaan die moeilijk te stoppen is. Een echte pageturner dus! In het eerste deel van de serie zorgde de snelheid af en toe voor een 'hak-op-de-tak'-gevoel. Dit keer is het tempo iets trager en dat maakt het lezen nog prettiger. Ook het taalgebruik valt niet op en dat is bij dit soort verhalen een goed teken.

Bijzonder aan de Börjlinds is vooral hun talent voor karakterontwikkeling. Personages zijn verschillend, goed uitgewerkt en interessant, maar het is niet vreemd dat ze onderling relaties aangaan. Fijn is ook dat na het lezen van het derde deel nog genoeg te vertellen valt over de hoofdpersonen. Reden genoeg om uit te kijken naar deel 4. Erg knap in het overvolle thrillerlandschap.