Blix en Ramm

Schuld is het vervolg op Stigma die vol emotie eindigt. Iseline, de dochter van Blix is niet meer. Emma en Blix wisten met hun emoties geen raad en Blix heeft in de gevangenis gezeten en Emma werkt niet meer als journaliste. In schuld zijn de emoties weer tot bedaren gekomen, Blix loopt bij een psycholoog en heeft hond Terry. Emma is zoekende wat ze wil in haar leven en is de oppas voor Terry als Blix niet thuis is. Beiden krijgen een klus zodat hun leven weer een invulling krijgt. Zonder dat ze het wisten wat ze misten krijgt hun leven weer zin en aan het einde van het verhaal bieden ze hun diensten als onderzoeker aan en gaan ze blijvend samenwerken.

Wie de serie aan het lezen is weet dat ze elkaar versterken en samen de moord oplossen. Emma schrijft haar stuk erover in de krant en Blix weet een dader achter slot en grendel te krijgen. De combinatie van deze twee is onweerstaanbaar om te lezen. De boeken zijn zelfstandig te lezen maar de kracht licht in Emma en Blix als persoon en hoe zij zich staande houden in de Noorse maatschappij. In eerste instantie zonder emotie maar na dit vijfde deel kan ik wel zeggen dat er meer emotie in schuilt dan je zou denken.

Schuld is een mooi vervolg op Stigma en ik kijk uit naar het volgende deel.