Ver onder de lat die Goodman zich gesteld heeft
In 2004 ontving Carol Goodman voor De schaduw van mijn moeder (de opvolger van haar debuut Het meer van de meisjes) de Hammett Prize. Deze prijs wordt jaarlijks uitgereikt aan een Amerikaanse of Canadese misdaadauteur met een literaire voortreffelijkheid. Over Goodmans debuut kan ik niet oordelen, maar De schaduw van mijn moeder herinner ik me als een goed leesbare roman, het plot was origineel qua setting (een hotel), maar hier en daar rammelde het verhaal behoorlijk. Het deed mij eerlijkgezegd aan een debuutroman denken.
De verdronken tuin begint met een valse belofte. 'In de traditie van Donna Tartt' (De verborgen geschiedenis) lees ik voorop. Goodman legt de lat hoog. Om een lang verhaal kort te maken: de enige overeenkomst tussen De verdronken tuin en De verborgen geschiedenis is een universiteitscampus.
Ik ben nog steeds niet gecharmeerd van Goodmans manier van schrijven. Het verhaal, de personages, de gebeurtenissen en de franje, ze zijn allemaal ongeloofwaardig. Waar ik me als eerste aan stoor is de Griekse mythologie, die werkelijk in alles terug is te vinden, zelfs in een antidepressivum! Nu weten het wel, denk je dan. Maar dan duikt er weer een verwijzing op, zodat je niet eens meer je wenkbrauwen zou fronsen als er uit de broodjes van Juno's achternichtje Portia godinnen zouden rijzen.
Goodman schijnt alles driedubbel te willen zeggen. Mythologie, water, glas, en dan ook nog in combinatie. Juno woont in een glasfabriek, waar 'toevallig' net een mythologisch tafereel van de vrouw in het raam (afgetekend tegen de rivier) wordt gerestaureerd. In die rivier zijn bevindt zich onder water een mythologisch beeld, dat ook weer verband houdt met de raamschildering. En niet te vergeten Juno's dochter Bea, die kajak-fanaat is, en dagelijks op de rivier is te vinden, waar ze lang geleden samen met haar moeder Juno bijna door haar psychisch gestoorde vader Neil werd vermoord. Echtgenoot Neil bevindt zich aan de overkant van het water, in het gesticht. Ook hij zwelgt in de Griekse tragedies, evenals Juno's beste vriendin Christine, die - natuurlijk - in de rivier de dood vindt. Dan zijn er nog allerlei dwarsverbanden, die ik hier maar niet beschrijf. De plot, het motief voor de moord, ze doen er niet toe. In het dankwoord zie ik dat de auteur deskundig advies heeft ingewonnen, maar ik denk dat menig psychiater dit boek - en dan met name de ziektegeschiedenis van Neil - met kromme tenen leest. De verdronken tuin duikt ver onder de lat die Goodman zich gesteld heeft. 'In de traditie van Donna Tartt' had 'In de diepe schaduw van Donna Tartt' moeten zijn.
Reageer op deze recensie
Meer recensies van Anita Larkens
Gesponsord
Aan het lot kun je niet ontsnappen ... of wel?
Intermezzo is een prachtige roman over broers en geliefden, van dé literaire stem uit Ierland.
Door de late middeleeuwen letterlijk aan te raken blaast Van Loo ons verre verleden meer dan ooit nieuw leven in.
Een ode aan de Hollandse keuken en de smaak van thuis.
Meer dan 200 recepten voor de kerstdagen.
Superdikke editie met 3D-beeld, geuren en vele andere extra's!
Het leukste cadeau voor iedereen: lol verzekerd!
Toine Heijmans neemt zijn lezers mee naar de uiterwaarden, de laatste Nederlandse wildernis.
Een roman over iemand die floreert als onderzoeker, maar zich het comfortabelst voelt als ze zelf in de schaduw blijft
In Lijtje deelt Harmen van Straaten ontroerende, grappige en herkenbare verhalen over zijn dementerende moeder.
De schitterende beelden en poëtische teksten vertellen het verhaal van een bijzondere vriendschap, tussen het meisje en de drie dieren.
Een magisch coming-of-age-verhaal over een jongen die zijn eerste weekend zonder zijn ouders doorbrengt. . . en een leeuw die op hem komt passen.
Een thriller over verloren zielen, familiebanden en dodelijke loyaliteit.
Deze nieuwe fase kan er een zijn van vreugde, vervulling en verdieping.
De Gouden Griffel-winnaar in een luxe uitgave!
De auteur van Het meisje in de trein is terug! Ligt de waarheid op het eiland begraven?
Kenia, 1926. De jonge Ivy staat voor grote uitdagingen. Ondertussen is Ranjana, een jonge Indiase vrouw, op de vlucht.
Een nieuwe, inclusieve geschiedenis van het vroegst bewoonde continent van de wereld.
Een prachtig overzicht van de liefdespoëzie, van de vroege middeleeuwen tot nu
Hoe kunnen we ons een weg banen door dit alles?
Drie jaar geleden overleed haar beste vriendin, en sindsdien staat Erins leven stil.
Kenia, 1910. Als de jonge Ivory meereist met haar vader op safari, wordt ze onmiddellijk verliefd op het land en de natuur
