Lezersrecensie
Hartverscheurend
Het overkomt me niet vaak dat ik een boek lees dat me niet alleen grijpt, maar me ook niet meer loslaat. Als scheuren in de aarde van Clare Leslie Hall, is zo’n boek. Vanaf de eerste bladzijde werd ik meegezogen in een verhaal waarin liefde, geheimen en schuld op een verpletterende manier samenkomen.
De auteur heeft een meesterlijke vertelstijl, waarbij ze moeiteloos schakelt tussen de verschillende tijdlijnen. We volgen Gabriel en Beth in hun onschuldige zomer van 1955 waarin zij hun prille liefde verkennen, ervaren de gevolgen in 1968 wanneer Gabriel terugkeert in het leven van Beth, en worden in 1969 geconfronteerd met de consequenties daarvan in een aangrijpende rechtszaak. De constante wisseling tussen deze periodes zorgt ervoor dat je als lezer steeds meer puzzelstukjes in handen krijgt, terwijl de onderhuidse spanning langzaam wordt opgevoerd. Wie is de verdachte? Wat is er precies gebeurd? De antwoorden laten op zich wachten, maar de weg ernaartoe is ronduit meeslepend.
Wat dit boek in mijn ogen zo sterk maakt, is de emotionele diepgang van de personages. Hall schrijft het met zoveel zorg en nuance dat je hun gevoelens bijna fysiek ervaart. Je begrijpt hun keuzes, hun twijfels en hun pijn, ook als die hen de verkeerde kant op sturen. Tegelijkertijd voel je dat er een onvermijdelijke tragedie als een donderwolk boven hun hoofd hangt en toch blijf je hopen op een andere afloop.
Daarnaast is de natuur en het boerenleven prachtig beschreven. De omgeving is geen decor, maar een levend element dat de sfeer van het verhaal versterkt. Het ruige landschap weerspiegelt de woelige emoties van de personages en maakt je leesbeleving nog intenser.
Als scheuren in de aarde is een roman met lichte thrillerelementen in één—of zoals ik het zou noemen: een ‘throman’. Het is een boek dat onder je huid kruipt, je raakt en je nog lang bijblijft. Absolute aanrader voor wie houdt van verhalen die je zowel fysiek als emotioneel vastgrijpen.
De auteur heeft een meesterlijke vertelstijl, waarbij ze moeiteloos schakelt tussen de verschillende tijdlijnen. We volgen Gabriel en Beth in hun onschuldige zomer van 1955 waarin zij hun prille liefde verkennen, ervaren de gevolgen in 1968 wanneer Gabriel terugkeert in het leven van Beth, en worden in 1969 geconfronteerd met de consequenties daarvan in een aangrijpende rechtszaak. De constante wisseling tussen deze periodes zorgt ervoor dat je als lezer steeds meer puzzelstukjes in handen krijgt, terwijl de onderhuidse spanning langzaam wordt opgevoerd. Wie is de verdachte? Wat is er precies gebeurd? De antwoorden laten op zich wachten, maar de weg ernaartoe is ronduit meeslepend.
Wat dit boek in mijn ogen zo sterk maakt, is de emotionele diepgang van de personages. Hall schrijft het met zoveel zorg en nuance dat je hun gevoelens bijna fysiek ervaart. Je begrijpt hun keuzes, hun twijfels en hun pijn, ook als die hen de verkeerde kant op sturen. Tegelijkertijd voel je dat er een onvermijdelijke tragedie als een donderwolk boven hun hoofd hangt en toch blijf je hopen op een andere afloop.
Daarnaast is de natuur en het boerenleven prachtig beschreven. De omgeving is geen decor, maar een levend element dat de sfeer van het verhaal versterkt. Het ruige landschap weerspiegelt de woelige emoties van de personages en maakt je leesbeleving nog intenser.
Als scheuren in de aarde is een roman met lichte thrillerelementen in één—of zoals ik het zou noemen: een ‘throman’. Het is een boek dat onder je huid kruipt, je raakt en je nog lang bijblijft. Absolute aanrader voor wie houdt van verhalen die je zowel fysiek als emotioneel vastgrijpen.
1
Reageer op deze recensie