Lezersrecensie
Dat ene moment
Stel je toch eens voor: je pad kruist met iemand die ongevraagd verkondigt wanneer en hoe je komt te overlijden. Je moet er toch niet aan denken, of wel?
Deze doodsvoorspellingen overkomt een heel aantal mensen, die elkaar niet kennen en zich toch wel zorgen beginnen te maken als na een tijdje de eerste voorspellingen van deze 'dame des doods' uitkomen... Als je zou weten wat het leven voor jou in petto heeft, hoe beïnvloedt dit dan je doen en laten? Ga je je leven een andere wending geven om zo te proberen het lot af te wenden? Geloof je erin dat dit zou kunnen? Een interessante gedachte en op het lijf geschreven voor Liane Moriarty met haar unieke gave om menselijke emoties en dilemma’s zo scherp neer te zetten dat je als lezer volledig opgaat in de gebeurtenissen. De thema’s– angst voor het onbekende, rouw, en hoe mensen omgaan met de wetenschap van hun sterfelijkheid – is levensecht. De beschrijvende stijl van Moriarty geeft je de tijd om alles te laten bezinken, hoewel het boek hier en daar iets korter had gekund. Maar toch: je blijft lezen, simpelweg omdat je móet weten hoe het afloopt. En ja, dit is weer zo'n verhaal dat je niet loslaat, zelfs niet als je het uit hebt.
Het boek eindigt met een treffend citaat van Elisabeth Kübler-Ross:
'Pas als we daadwerkelijk weten en bevatten dat we maar een beperkte tijd op aarde hebben en dat we niet kunnen weten wanneer onze tijd op is, beginnen we elke dag ten volle te leven, alsof het de enige dag is die we hebben'.
Voor wie houdt van emotionele, intrigerende verhalen met een vleugje humor én een boodschap die je aan het denken zet, is dit een absolute aanrader!
Deze doodsvoorspellingen overkomt een heel aantal mensen, die elkaar niet kennen en zich toch wel zorgen beginnen te maken als na een tijdje de eerste voorspellingen van deze 'dame des doods' uitkomen... Als je zou weten wat het leven voor jou in petto heeft, hoe beïnvloedt dit dan je doen en laten? Ga je je leven een andere wending geven om zo te proberen het lot af te wenden? Geloof je erin dat dit zou kunnen? Een interessante gedachte en op het lijf geschreven voor Liane Moriarty met haar unieke gave om menselijke emoties en dilemma’s zo scherp neer te zetten dat je als lezer volledig opgaat in de gebeurtenissen. De thema’s– angst voor het onbekende, rouw, en hoe mensen omgaan met de wetenschap van hun sterfelijkheid – is levensecht. De beschrijvende stijl van Moriarty geeft je de tijd om alles te laten bezinken, hoewel het boek hier en daar iets korter had gekund. Maar toch: je blijft lezen, simpelweg omdat je móet weten hoe het afloopt. En ja, dit is weer zo'n verhaal dat je niet loslaat, zelfs niet als je het uit hebt.
Het boek eindigt met een treffend citaat van Elisabeth Kübler-Ross:
'Pas als we daadwerkelijk weten en bevatten dat we maar een beperkte tijd op aarde hebben en dat we niet kunnen weten wanneer onze tijd op is, beginnen we elke dag ten volle te leven, alsof het de enige dag is die we hebben'.
Voor wie houdt van emotionele, intrigerende verhalen met een vleugje humor én een boodschap die je aan het denken zet, is dit een absolute aanrader!
1
Reageer op deze recensie