Lezersrecensie
Plaatselijke geschiedenis vereeuwigd in fictie
‘De opgraving’ is de derde thriller van Marie-José Verweij en is geïnspireerd op de vondst van een massagraf in Vianen, de plek waar de auteur zelf opgroeide.
De thriller ontwikkelt hoofdzakelijk vanuit de vertelstandpunten van Anouk en Bert, die worden aangevuld met dagboekfragmenten en brieven geschreven door Charles, een Britse soldaat, die in 1794 gelegerd was in Vianen.
Anouk, archeologe, fysisch antropologe en dé persoon die de geschiedenis achter de gevonden botten kan boven water halen, wordt goed uitgewerkt. Eerst onzeker en twijfelend over haar kwaliteiten als onderzoekster, maakt ze in wisselwerking met andere personages (waaronder Cas) een hele evolutie door. Ook Bert komt in de loop van het verhaal steeds beter uit de verf, maar terwijl Anouk ergens de touwtjes in handen blijft houden, kan Bert nauwelijks wat beginnen tegen dat wat in een al dan niet verre verleden reeds in gang werd gezet.
Een langzame start. In ‘De opgraving’ wordt de tijd genomen om eerst alles in stelling te brengen en de personages die van dicht of van ver zullen betrokken raken bij de werken voor te stellen. Flashbacks kaderen de beweegredenen van de hoofdpersonages, verklaren beetje bij beetje waarom ze mee- of tegenwerken. De dagboekfragmenten en brieven brengen 1794 en wat de soldaten toen in Vianen moesten doorstaan naar 2025. Feiten die de fictie een heel realistisch karakter geven. De bronnen vermeld achteraan in het boek leveren extra bewijs dat de auteur niet over één nacht ijs is gegaan en gedegen onderzoek heeft gevoerd naar de gebeurtenissen in Vianen anno 1794.
Misschien was het interessant geweest om meer te vernemen over het werk van een fysisch antropoloog? Meermaals wordt vermeld dat de Britse soldaten leden en stierven aan een ziekte die Anouk moet onderzoeken. Jammer dat dat niet verder wordt uitgewerkt. Of de romantiek die opbloeit tussen Anouk en Cas een meerwaarde heeft voor de thriller laat ik in het midden.
‘De opgraving’ brengt fictie die op realistische wijze wordt verweven met de geschiedenis van de plaats Vianen. Het boek leest van meet af aan vlot; naar de ontknoping toe volgt de ene na de andere plottwist wat het tempo aanzienlijk opdrijft. Verwacht geen bloederige, super spannende thriller. De auteur heeft vooral aandacht voor de personages, hun karakter en hun motieven om te doen wat ze doen.
3.5*
De thriller ontwikkelt hoofdzakelijk vanuit de vertelstandpunten van Anouk en Bert, die worden aangevuld met dagboekfragmenten en brieven geschreven door Charles, een Britse soldaat, die in 1794 gelegerd was in Vianen.
Anouk, archeologe, fysisch antropologe en dé persoon die de geschiedenis achter de gevonden botten kan boven water halen, wordt goed uitgewerkt. Eerst onzeker en twijfelend over haar kwaliteiten als onderzoekster, maakt ze in wisselwerking met andere personages (waaronder Cas) een hele evolutie door. Ook Bert komt in de loop van het verhaal steeds beter uit de verf, maar terwijl Anouk ergens de touwtjes in handen blijft houden, kan Bert nauwelijks wat beginnen tegen dat wat in een al dan niet verre verleden reeds in gang werd gezet.
Een langzame start. In ‘De opgraving’ wordt de tijd genomen om eerst alles in stelling te brengen en de personages die van dicht of van ver zullen betrokken raken bij de werken voor te stellen. Flashbacks kaderen de beweegredenen van de hoofdpersonages, verklaren beetje bij beetje waarom ze mee- of tegenwerken. De dagboekfragmenten en brieven brengen 1794 en wat de soldaten toen in Vianen moesten doorstaan naar 2025. Feiten die de fictie een heel realistisch karakter geven. De bronnen vermeld achteraan in het boek leveren extra bewijs dat de auteur niet over één nacht ijs is gegaan en gedegen onderzoek heeft gevoerd naar de gebeurtenissen in Vianen anno 1794.
Misschien was het interessant geweest om meer te vernemen over het werk van een fysisch antropoloog? Meermaals wordt vermeld dat de Britse soldaten leden en stierven aan een ziekte die Anouk moet onderzoeken. Jammer dat dat niet verder wordt uitgewerkt. Of de romantiek die opbloeit tussen Anouk en Cas een meerwaarde heeft voor de thriller laat ik in het midden.
‘De opgraving’ brengt fictie die op realistische wijze wordt verweven met de geschiedenis van de plaats Vianen. Het boek leest van meet af aan vlot; naar de ontknoping toe volgt de ene na de andere plottwist wat het tempo aanzienlijk opdrijft. Verwacht geen bloederige, super spannende thriller. De auteur heeft vooral aandacht voor de personages, hun karakter en hun motieven om te doen wat ze doen.
3.5*
2
Reageer op deze recensie
Meer recensies van Anita
Gesponsord
Een moeder zal alles op alles zetten om haar zoon vrij te pleiten, maar is hij wel zo onschuldig als ze denkt? Schrijf je nu in voor de Hebban Leesclub.
