Lezersrecensie
Boemerang
Brussel puft onder een hittegolf. Anne-Laure wordt sinds twee jaar vermist. Het onderzoek naar haar verdwijning is in het slop geraakt. Haar moeder schakelt het detectivebureau van Keller Brik en Gwen Van Meer in.
Het advies dat je een boek nooit met het weer mag beginnen lapt Wouter Dehairs meteen aan zijn laars: hij start ‘Harde regen’, jawel, met het weerbericht. Een eigenzinnig trekje?
Alvast een karaktertrek die ook het hoofdpersonage niet vreemd is. Brik Keller slaapt slecht; de aanslag die hem een jaar eerder bijna het leven koste heeft hij nog niet verteerd. Met opnieuw gevaar voor eigen lijf en leden spoort hij de persoon op die hem dit heeft aangedaan en door wiens schuld hij op de dodenlijst van de onderwereld in Brussel staat. Uiterlijk lijkt hij kalm en beheerst maar meer dan eens dreigt de paniek in zijn hoofd het van hem over te nemen. Wie Brik sinds ‘De graffitimoorden’ volgt – en dat is sterk aan te raden – ziet zijn personage steeds meer uit de klei komen. Hij voelt echt en tastbaar. Niks menselijk is hem vreemd. Hetzelfde geldt voor Gwen. Geen katje om zonder handschoenen aan te pakken. Met haar piercings en tatoeages boezemt ze eerder angst in, maar ook zij is het ‘product’ van haar verleden. Met haar lievelingsmes Kitty maakt ze onder de mannen, Dante uitgezonderd, geen vrienden.
Derde sterke medespeler is Brussel, de stad met verschillende gezichten van verloederd tot verwaand, waar het absurde zomaar normaal kan lijken. Brussel boetseert mee aan de personages van Brik en Gwen; de dynamiek tussen de detectives en de grootstad is van een heel bijzondere en onverbrekelijke aard. Brik spaart de kritiek op Brussel en de maatschappij niet. De rauwheid van de realiteit staat in fel contrast met de mooie beeldende taal van de auteur. Uitdrukkingen gebruikt à la Dehairs, alliteraties, talige overpeinzingen, associaties zowel evident als origineel, alles copieus overgoten met ironie, cynisme en veel zwartgalligheid, het is een absoluut genot om te lezen.
Het weer, met eerst de hitte en de zon (‘die coke lijkt gesnoven te hebben’), gevolgd door harde regen, donder en bliksem en de opbouw van de spanning evolueren in perfecte symbiose met elkaar. In het broeierige Brussel stijgt de spanning - net als de temperatuur - meermaals tot grote hoogte, maar het is de ontknoping die je echt op het puntje van je stoel brengt.
‘Harde regen’ is zo’n boek waar je helemaal in verdwijnt. Met de liedjes te beluisteren via Spotify (zie QR-code achteraan in het boek) vangt elke nieuwe dag in het onderzoek muzikaal en helemaal in overeenstemming met het weer aan. Brik en Gwen heb ik ondertussen in mijn hart gesloten. ‘Harde regen’ wordt één van mijn topboeken van 2024!
5*
Het advies dat je een boek nooit met het weer mag beginnen lapt Wouter Dehairs meteen aan zijn laars: hij start ‘Harde regen’, jawel, met het weerbericht. Een eigenzinnig trekje?
Alvast een karaktertrek die ook het hoofdpersonage niet vreemd is. Brik Keller slaapt slecht; de aanslag die hem een jaar eerder bijna het leven koste heeft hij nog niet verteerd. Met opnieuw gevaar voor eigen lijf en leden spoort hij de persoon op die hem dit heeft aangedaan en door wiens schuld hij op de dodenlijst van de onderwereld in Brussel staat. Uiterlijk lijkt hij kalm en beheerst maar meer dan eens dreigt de paniek in zijn hoofd het van hem over te nemen. Wie Brik sinds ‘De graffitimoorden’ volgt – en dat is sterk aan te raden – ziet zijn personage steeds meer uit de klei komen. Hij voelt echt en tastbaar. Niks menselijk is hem vreemd. Hetzelfde geldt voor Gwen. Geen katje om zonder handschoenen aan te pakken. Met haar piercings en tatoeages boezemt ze eerder angst in, maar ook zij is het ‘product’ van haar verleden. Met haar lievelingsmes Kitty maakt ze onder de mannen, Dante uitgezonderd, geen vrienden.
Derde sterke medespeler is Brussel, de stad met verschillende gezichten van verloederd tot verwaand, waar het absurde zomaar normaal kan lijken. Brussel boetseert mee aan de personages van Brik en Gwen; de dynamiek tussen de detectives en de grootstad is van een heel bijzondere en onverbrekelijke aard. Brik spaart de kritiek op Brussel en de maatschappij niet. De rauwheid van de realiteit staat in fel contrast met de mooie beeldende taal van de auteur. Uitdrukkingen gebruikt à la Dehairs, alliteraties, talige overpeinzingen, associaties zowel evident als origineel, alles copieus overgoten met ironie, cynisme en veel zwartgalligheid, het is een absoluut genot om te lezen.
Het weer, met eerst de hitte en de zon (‘die coke lijkt gesnoven te hebben’), gevolgd door harde regen, donder en bliksem en de opbouw van de spanning evolueren in perfecte symbiose met elkaar. In het broeierige Brussel stijgt de spanning - net als de temperatuur - meermaals tot grote hoogte, maar het is de ontknoping die je echt op het puntje van je stoel brengt.
‘Harde regen’ is zo’n boek waar je helemaal in verdwijnt. Met de liedjes te beluisteren via Spotify (zie QR-code achteraan in het boek) vangt elke nieuwe dag in het onderzoek muzikaal en helemaal in overeenstemming met het weer aan. Brik en Gwen heb ik ondertussen in mijn hart gesloten. ‘Harde regen’ wordt één van mijn topboeken van 2024!
5*
1
Reageer op deze recensie