Bizar je te realiseren dat dit geen fictie is…

We kijken thuis graag naar 3 op reis, en laatst kregen we een boekentip cadeau bij de aflevering over Frans-Guyana. Chris Zeegers is altijd al enthousiast over iedere bestemming waar hij komt (zó leuk om te zien), maar was super blij om Îles du Salut te bezoeken vanwege zijn lievelingsboek van Henri Charrière. Ik had daar nog nooit van gehoord en ben het boek gaan luisteren, wat een fantastisch stem hebben ze trouwens gekozen voor de Engelse versie. Wat een verhaal, het lijkt bijna een avonturenroman en het is bizar te bedenken dat dit een autobiografie is. De omstandigheden waarin de gevangenen verkeerden waren op sommige plekken ronduit gruwelijk, Henri heeft bijvoorbeeld twee jaar opgesloten gezeten in een cel in een kerker waarbij hij niet mocht praten, er nooit uit mocht en niemand zag. Op de eilanden werden een aantal medegevangenen goede vrienden van hem, en hij genoot respect van bewakers omdat hij altijd eerlijk was. Tijdens ontsnappingen is hij opgevangen door vreemden waar hij ontzettend dankbaar voor was, het is mooi om te zien hoe hij dit waardeerde. Het boek is enorm indrukwekkend, ik zag net dat het ook verfilmd is en ga de film ook nog even kijken op Netflix.
Update: de film vond ik een stuk minder ;)