Lezersrecensie
Wroeten in het verleden
‘Rósa en Björk’ is het tweede deel in de noordse trilogie van de Ijslandse auteur Satu Rämö met in de hoofdrol inspecteur Hildur.
Twee grote verhaallijnen in ‘Rósa en Björk’. Wie ‘Hildur’ (deel 1) las, zal niet verbaasd zijn dat deel 2 doorgaat op de verdwijning van Hildurs zusjes Rósa en Björk, een trauma dat Hildurs leven nog steeds beheerst. De scène waarin de meisjes in een tunnel verdwijnen, achtervolgd door een man met een litteken, staat nog in het geheugen gegrift. Verhaallijn twee trapt af met een schimmig ‘onderonsje’ tijdens hetwelk een afschuwelijke gebeurtenis in de doofpot verdwijnt. Een man sterft tijdens een langlauftocht nadat even daarvoor een piloot omkomt in een vliegtuigongeluk. Toevallige incidenten of houden de voorvallen verband met elkaar?
Het plot reist voortdurend in de tijd: de gebeurtenissen in het heden hebben duidelijk hun wortels in het verleden.
De flashbacks die terugvoeren naar de kindertijd van Hildur leveren een schat aan informatie waardoor het personage van Hildur heel veel aan diepgang wint. Traag maar gestaag vormt zich het beeld van het gezin met moeder Rakel, vader Rúnar en de zusjes Rósa en Björk. Tegelijkertijd groeit ook het besef over hoe de vork in de steel zit. Net als de mist die over de fjorden hangt het landschap met flarden aan het zicht onttrekt, verdringt de zaak over de langlaufer Hildurs persoonlijke queeste regelmatig naar de achtergrond, maar het verleden laat zich niet negeren en verovert telkens weer een plek op de voorgrond. De wisselwerking tussen de twee verhaallijnen benadrukt hoe moeilijk het voor Hildur is om met haar verleden om te gaan; het geeft haar extra tijd om de waarheid toe te laten.
Jakob Johanson, de Finse stagiair, maakt ook een hele evolutie door: hij gedijt prima in zijn rol in de voor hem nieuwe omgeving. Het schept perspectieven voor een volgend deel in de reeks!
Ook al beweegt de plot voortdurend in de tijd, het stoort niet. Terwijl Hildur en Jakob onfrisse praktijken, complotten en een gruwelijke misdaad naar de oppervlakte spitten, Hildur het verleden onder ogen ziet, komen oude verhalen en sagen tot leven en leer je meer over de Ijslandse mentaliteit. Traag maar zeker wordt naar de ontknoping toegewerkt met groot respect voor het personage dat de dans leidt en met aandacht voor de eigenheid van het eiland. Ik heb dit boek met heel veel plezier gelezen en kijk nu al reikhalzend uit naar het volgende deel van de trilogie.
4*
Twee grote verhaallijnen in ‘Rósa en Björk’. Wie ‘Hildur’ (deel 1) las, zal niet verbaasd zijn dat deel 2 doorgaat op de verdwijning van Hildurs zusjes Rósa en Björk, een trauma dat Hildurs leven nog steeds beheerst. De scène waarin de meisjes in een tunnel verdwijnen, achtervolgd door een man met een litteken, staat nog in het geheugen gegrift. Verhaallijn twee trapt af met een schimmig ‘onderonsje’ tijdens hetwelk een afschuwelijke gebeurtenis in de doofpot verdwijnt. Een man sterft tijdens een langlauftocht nadat even daarvoor een piloot omkomt in een vliegtuigongeluk. Toevallige incidenten of houden de voorvallen verband met elkaar?
Het plot reist voortdurend in de tijd: de gebeurtenissen in het heden hebben duidelijk hun wortels in het verleden.
De flashbacks die terugvoeren naar de kindertijd van Hildur leveren een schat aan informatie waardoor het personage van Hildur heel veel aan diepgang wint. Traag maar gestaag vormt zich het beeld van het gezin met moeder Rakel, vader Rúnar en de zusjes Rósa en Björk. Tegelijkertijd groeit ook het besef over hoe de vork in de steel zit. Net als de mist die over de fjorden hangt het landschap met flarden aan het zicht onttrekt, verdringt de zaak over de langlaufer Hildurs persoonlijke queeste regelmatig naar de achtergrond, maar het verleden laat zich niet negeren en verovert telkens weer een plek op de voorgrond. De wisselwerking tussen de twee verhaallijnen benadrukt hoe moeilijk het voor Hildur is om met haar verleden om te gaan; het geeft haar extra tijd om de waarheid toe te laten.
Jakob Johanson, de Finse stagiair, maakt ook een hele evolutie door: hij gedijt prima in zijn rol in de voor hem nieuwe omgeving. Het schept perspectieven voor een volgend deel in de reeks!
Ook al beweegt de plot voortdurend in de tijd, het stoort niet. Terwijl Hildur en Jakob onfrisse praktijken, complotten en een gruwelijke misdaad naar de oppervlakte spitten, Hildur het verleden onder ogen ziet, komen oude verhalen en sagen tot leven en leer je meer over de Ijslandse mentaliteit. Traag maar zeker wordt naar de ontknoping toegewerkt met groot respect voor het personage dat de dans leidt en met aandacht voor de eigenheid van het eiland. Ik heb dit boek met heel veel plezier gelezen en kijk nu al reikhalzend uit naar het volgende deel van de trilogie.
4*
1
Reageer op deze recensie