Valsheid troef

Het begin van het verhaal is al meteen heel intrigerend. Een vrouw zonder naam neemt onuitgenodigd plaats aan Olives tafel en Olive, zij, zit braafjes het diner uit terwijl ze ook nog haar ziel blootlegt. Die nacht verdwijnt Olive Anderson. Het is niet de eerste keer dat Michael Anderson een vrouw verliest. Is hij een moordenaar? De vrouw zonder naam blijkt een gevaarlijke en heel boze vrouw die het tot haar missie lijkt te hebben gemaakt om Olive te laten boeten. Maar waarvoor?
Tegelijkertijd komen Garry en Lexy Thomas in beeld; hij een gewone politieman die door zijn eigen blunders achtervolgd wordt; zij een brigadier en Garry’s hiërarchisch overste. Garry zal het hele verhaal lang evolueren en dat maakt dat de interactie tussen de twee politiemensen op geen enkel moment ‘bevriest’.
In flarden beleeft Olive flashbacks over haar leven op de farm als vrouw van Michael. Zitten Michaels ex-schoonmoeder Gwen en zijn twee dochters achter de miserie die Olive dreigt het leven te kosten? Michael maakt altijd een slechte beurt. Onmogelijk om iets van waardering of sympathie voor hem te voelen. Klopt dat beeld of neemt Olive de lezer in de maling? Is zij eerlijk? En waarom is Eloise zo boos op haar man? Is zij wel zo onschuldig?
‘Valse vrouw’ brengt een meeslepend verhaal dat zich vastzet in je gedachten. Een vrouw zonder naam, Olive, Eloise en Maddy, ze zijn allemaal met elkaar verbonden, al is het even wachten tot er duidelijkheid komt over hoe de verhoudingen liggen. Als je denkt meteen te weten wie de ‘valse vrouw’ is kom je van een kale reis terug. Sharon Bolton speelt het klaar om de ‘verdachtenhoed’ voortdurend van hoofd te doen wisselen. Hebben ze dan allemaal boter op hun hoofd? Naarmate het verhaal verdergaat en meer informatie vrijkomt, kapseist het beeld dat werd opgebouwd van sommige vrouwen zo drastisch dat zij naar het einde toe heel andere gevoelens losmaken. Altijd en in elke scène knettert de suspense. Heel veel valsheid, ook waar je ze niet vermoedt. Niet alleen Michael blijkt een onbetrouwbaar sujet die graag de risico’s opzoekt, ook de vrouwen in zijn leven houden er een eigen niet zuivere agenda op na. Terwijl de speurders tot hun knieën wegzakken in de sneeuw, blijft ook de clou van het verhaal lang ‘ondergesneeuwd’.
Het begin komt ietwat gekunsteld over, ja, is zelfs ongeloofwaardig, maar in het licht van wat verder naar boven komt, kan je begrijpen dat Olive hoogdringend een uitlaatklep nodig had. Sharon Bolton bouwt een onderhoudend verhaal op waarin de perceptie van de personages voortdurend moet bijgesteld worden. Is er wel één iemand die zijn of haar ware kleuren toont?
‘Valse vrouw’ is een psychologische thriller die boeit tot op de laatste bladzijde . De vrouwen laten heel lang niet in hun kaarten kijken. Pas op het eind, wanneer het spel gespeeld is, tonen ze hun ware gelaat. Prima psychologische thriller, ‘Valse vrouw’!
4*